حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۲ تیر ۲۱, جمعه

طرف ماهی ۲۴۰۰ دلار امروزی در می‌آورده ولی همچنان دنبال این بوده آب و برقش مجانی بشه!

تصویر لینک

میخواسته پول اتوبوس نده ‌. همین امروز ۷۰ درصد اروپا با کمتر از این حقوقها زندگی میکنن!
دلار آنروز کجا و دلار امروز کجا!؟ نرخ تورم را هم که حساب کنید کارگر ایرانی خودش هم نمیدانست از همکار اروپایی و آمریکایی بیشتر میگیرد، و برای همین بسیاری از راننده‌های کامیون آلمانی برای کار در مسیر شمال به جنوب به ایران می آمدند!
‏همزمان‌کمونیستها شعار استثمار کارگران را میدادند!
وای بر ما وای!

و اما به اصطلاح روشنفکران و هنرمندانمان همچون اسفندیار منفردزاده ها:
در اوج شکوفایی اقتصادی و فرهنگی و هنری و سیاسی ایران ، این جماعت در بهترین ویلاها زندگی میکردند و بهترین ماشینها رو سوار میشدند ولی "جمعه از ابر سیاه خون میچکید را سر میدادند"
‏احمقهایی که یک شبه شده بودند کمونیست شیفته علی و شیعه های دو آتیشه مارکسیستی
‏هنوز هم بعد از ۴۳ سال دست از خیانت بر نمیدارند
‏هنوز هم دشمن ایران و ایرانی هستند
‏امثال ⁧‫اسفندیار منفردزاده‬⁩ ها هیچوقت ادم نمیشوند و دست از دشمنی با ایران بر نمیدارند
‏زندیگشون رو باختن
‏اواره شدند
‏ثروتشون رو از دست دادند 
‏ولی همچنان بر خریت خود پافشاری میکنند
‏این پفیوزها نمونه کاملی از چپ ایرانییند

هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج