حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۴ فروردین ۲۱, جمعه

جمعیت حمایت کودکان بی‌سرپرست


کودکان اوقات فراغت را به فعالیت های هنری می پردازند
کلاس مطالعه کودکان
سالن غذا خوری کودکان

جمعیت حمایت کودکان بی سرپرست در سال ۱۳۴۵ به ریاست عالیه فرح پهلوی بنیان شد این جمعیت سرپرستی و آموزش و پرورش کودکانی را بر عهده دارد که سرپرست ندارند ویا سرپرست در خور و مناسب برای پرورش کودکنیست. سازمان این جمعیت دارای سه بخش شورای عالی، هیئت مدیره و بازرسی است.[۱]

در آغاز کار این جمعیت شرایط کودکانی که مادران آن‌ها در قلعه شهرنو زندگی می‌کردند و در خطر سقوط اخلاقی بودند رسیدگی ویژه کرد و آن را بررسی نمود. تا سال ۱۳۵۷ نزدیک به دویست کودک دختر و پسر، سه تا ده ساله، از کودکان قلعه جمع آوری شده و در سه خانه در خیابان فروردین، خیابان حقوقی و خیابان البرز نگاهداری می شدند. برای این کودکان، جمعیت شناسنامه گرفت و آنانی که از هفت سال به بالا داشتند در دبستان‌های نزدیک به خانه هایشان نام‌نویسی شدند. 

مدد کاران اجتماعی، آموزگاران ویژه کودکان بی سرپرست پیوسته در کنار کودکان آموزش، سلامت و بهداشت این کودکان و خوراک و پوشاک آن‌ها در کنترل داشتند.

از شمار دویست کودک در سرپرستی جمعیت، پسران در آموزشگاه حرفهایی خیریه در فراگرفتن حروفچینی، درودگری، و تعمیر خودرو و دیگر حرفه‌ها پرداختند . دختران خیاطی، آشپزی، منشی گری و دیگر رشته‌ها را آموختند. 

در برنامه جمعیت رفاه کودکان بی سرپرست هدف اصلی، برنامه‌های رفاه کودکان و نگهداری آن‌ها در خانواده است. کوشش شد که در گام نخست از همکاری خویشاوندان و نزدیکان کودکان برای نگهداری آن‌ها استفاده شود و سپس خانواده‌های داوطلب مورد استفاده قرار گیرند و در آخرین مرحله سازمان‌های شبانه‌روزی شکل کانون خانوادگی پیدا کنند و از طریق تبدیل پرورشگاهها وشیرخوارگاه‌های موجود به کانون‌های شبه خانواده، کودکان بی‌سرپرست نگهداری شوند.

منابع

  1.  انتشارات دفتر مخصوص شهبانو، تهران، ۱۳۵۴، ص. ۱۱۲ - ۱۱۴

هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج