حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۳ خرداد ۱۰, شنبه

پرویز تناولی، مجسمه‌ساز و نقاش سرشناس ایرانی در نامه‌ای به حسن روحانی رئیس جمهوری ایران از او خواست که در جریان بازپس گرفتن آثارش از شهرداری تهران، به او کمک کند.


 پرویز تناولی، مجسمه‌ساز و نقاش سرشناس ایرانی در نامه‌ای به حسن روحانی رئیس جمهوری ایران از او خواست که در جریان بازپس گرفتن آثارش از شهرداری تهران، به او کمک کند.



 پرویز تناولی، مجسمه‌ساز و نقاش سرشناس ایرانی در نامه‌ای به حسن روحانی رئیس جمهوری ایران از او خواست که در جریان بازپس گرفتن آثارش از شهرداری تهران، به او کمک کند.
آقای تناولی در این نامه سرگشاده که توسط خبرگزاری ایسنا منتشر شده نوشته است که بیش از ۱۰ سال است شهرداری تهران، ۵۷ قطعه از آثار او را از خانه‌اش برده و به او برنگردانده است.
به نوشته آقای تناولی، دعوای حقوقی او و شهرداری تهران از جایی آغاز شد که همزمان با شهردار شدن محمود احمدی‌نژاد، شهرداری تصمیم گرفت «موزه پرویز تناولی» را تعطیل کند.
محل این موزه، خانه پرویز تناولی بوده و او موفق شده که در سال ۸۷ با حکم دادگاه منزلش را از شهرداری پس بگیرد، اما او نوشته که شهرداری حاضر نیست به رغم بسته شدن موزه، ۵۷ قطعه از آثارش را به او برگرداند.
شهرداری می‌گوید این آثار را از آقای تناولی خریده اما این هنرمند در نامه‌اش به حسن روحانی نوشته که مبلغ قراردادش با شهرداری را به این نهاد پس داده است.


هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج