حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۲ بهمن ۲۶, شنبه

گوگوش،لزبین،همجنسگرا و بدنی که مال خودمان است

موزیک ویدئوی جدید گوگوش، که با به تصویر کشیدن بی پرده عشق دو زن، "آزادی عشق برای همه" را در روز ولنتاین به جامعه ایرانی هدیه می دهد، بسیار ساختارشکن است. 




شادی صدر/فیس بوک

موزیک ویدئوی جدید گوگوش، که با به تصویر کشیدن بی پرده عشق دو زن، "آزادی عشق برای همه" را در روز ولنتاین به جامعه ایرانی هدیه می دهد، بسیار ساختارشکن است.

او به بی صدایان، صدا و تصویر داده است و تابوی سکوت، کراهت و تنفر از رابطه همجنسخواهانه را شکسته است.

 این کار از چندین جهت مهم و حتی "تاریخی" است:

1. اینکه گوگوش، با جایگاه تثبیت شده و برترش میان خوانندگان موسیقی پاپ، این تابو را شکسته است.

2. اینکه زنان همجنس خواه که در میان خود جامعه همجنس خواهان و ترنسجندرها، بی صداترین هستند را انتخاب کرده است.

3. اینکه رنج و درد عشق مخفی و ممنوعه را به شکلی هنری و موثر بیان کرده است.

4. اینکه جنبه های مختلف زندگی همجنس خواهان، به خصوص حملاتی را که به طور روزمره از سوی خانواده و جامعه همجنسگراستیز با آن رو به رو هستند را به شکلی تاثیرگذار و غیر شعاری به تصویر می کشد.

5. اینکه امکانی را به وجود آورده است برای قدرتمند شدن، صاحب حق شدن و مشروعیت یافتن تمامی زنانی که در تمام این سالها، به تنهایی، در خشم و اندوه، با همجنسگراستیزی، چه در عرصه شخصی و چه در عرصه اجتماعی مبارزه کردند.

با کار گوگوش، آنها دیگر "تنها" نیستند. درد و رنج و مقاومت آنها، روایتگری در قامت شاه ماهی پاپ ایرانی یافته است.

                                   لایک زنی فیس بوک ما

هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج