حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۲ آذر ۱۷, یکشنبه

پایان کار جشنواره مراکش؛ گلشیفته فراهانی در کنار مارتین اسکورسیزی

مارتین اسکورسیزی در میان گلشیفته فراهانی و ماریون کوتیار
سیزدهمین دوره جشنواره بین المللی فیلم مراکش، شنبه شب، هفتم دسامبر، با اهدای جوایز به بهترین ها به کار خود پایان داد.




مارتین اسکورسیزی در میان گلشیفته فراهانی و ماریون کوتیار

بی بی سی:سیزدهمین دوره جشنواره بین المللی فیلم مراکش، شنبه شب، هفتم دسامبر، با اهدای جوایز به بهترین ها به کار خود پایان داد.
جایزه ستاره طلایی بهترین فیلم این دوره از جشنواره به فیلم هان گونگ جو ساخته لی سو جین از کره جنوبی رسید.
فیلم داستان یک دختر مدرسه ای به نام هان گونگ جو (به معنی شاهزاده) را روایت می کند که با آشکار شدن گذشته اوف مشکلاتی را با همکلاسی هایش تجربه می کند و وادار به تعویض مدرسه می شود. فیلم یک درام روانشناسانه است که پیشتر در جشنواره پوسان در کره جنوبی به نمایش درآمده بود و اولین نمایش بین المللی اش را در جشنواره مراکش تجربه کرد.
این فیلم اولین ساخته کارگردانش است و سو جین هنگام دریافت این جایزه ضمن ادای احترام به هیات داوری گفت: "هرگز فراموش نمی کنم زمانی را که همه آنها درست در جلوی من به تماشای فیلم ام مشغول بودند."

هیات داوران چشمگیر

ویژگی این دوره از جشنواره، هیات داوران چشمگیر آن بود که مارتین اسکورسیزی فیلمساز برجسته آمریکایی را در کنار ستاره سینمای فرانسه، ماریون کوتیار و فیلمساز برجسته ای چون پائولو سورنتینو (سازنده زیبایی بزرگ) قرار می داد و در کنار آنها گلشیفته فراهانی هم جزو هیات داورن بود.
علاوه بر این جمع، فاتح آکین (فیلمساز ترک- آلمانی)، پاتریشیا کلارکسون (بازیگر آمریکایی)، آمات اسکالانته (فیلمساز مکزیکی)،آنوراب کاشیاپ (فیلمساز هندی)، نرجس نجار (کارگردان مراکشی) و پارک چان ووک (فیلمساز کره ای) هم جزو هیات دوران این دوره از جشنواره بودند.

بخش مسابقه

لی سو جین در کنار اسکورسیزی
امسال پانزده فیلم در بخش مسابقه بین المللی حضور داشتند: دوباره (جونیچی کانای- ژاپن)، خرابه آبی (جرمی سولنیر- آمریکا)، قمارباز ( ایگناس جونیاس- لیتوانیا و لتونی)، هتل ( لیزا لانگست- سوئد)، ایدا ( پاول پاولیکوفسکی- لهستان و دانمارک)، مده آها (آندره آ پالائورو-آمریکا، ایتالیا،مکزیک)، خیانتکاران (شان گولت- آمریکا و مراکش)، اندیشمندان مشتاق ( یوناس تروئبا- اسپانیا)، موی بد ( ماریانا روندون- ونزوئلا، آرژانتین، پرو و آلمان)، تب ها (هیشام آیوش- فرانسه و مراکش)، هان گونگ جو ( لی سو جین- کره جنوبی)، حالا چطور زندگی می کنم (کوین مک دانلد- بریتانیا)، گا (نبیل بن یدیر- فرانسه)، استخر (کارلوس ماچادو کوئینتلا- کوبا و ونزوئلا) و زنده باد آزادی (روبرتو آندو- ایتالیا).

جوایز جشنواره

آلیشیا ویکاندر بازیگر سوئدی برای فیلم هتل جایزه بهترین بازیگر زن را از آن خود کرد. این دومین همکاری ویکاندر با لیزا لانگست کارگردان این فیلم بود که جایزه اش را از سه بازیگر عضو هیات داوران یعنی ماریون کوتیار، گلشیفته فراهانی و پاتریشیا کلارکسون گرفت.
ماریون کوتیار پیش از دادن جایزه گفت: "ممنون از همه بازیگرانی که ما را تحت تاثیر قرار دادند. بازیگری که امشب انتخاب کرده ایم قلب ما را تسخیر کرد."
جایزه بهترین کارگردان به آندره آ پالائورو از ایتالیا برای فیلم مده آها رسید که قصه کشاورزی را می گوید که سعی دارد از گسستن خانواده اش جلوگیری کند.
جایزه بهترین بازیگر مرد به بازیگرانی از فرانسه و مراکش رسید که نقش پدر و پسر را در یک محصول مشترک دو کشور بازی می کنند: دیدیه میشون و اسلیمان دازی برای فیلم تب ها ساخته هیشام آیوش.
جایزه داوران هم به دو فیلم خرابه آبی(جرمی سولنیر) و استخر (کارلوس ماچادو کوئینتلا) رسید.
یکی از تحسین شده ترین فیلم های بخش مسابقه، ایدا ساخته پاول پاولیکوفسکی بود که از چشم داوران دور ماند.

دیگر بخش های جشنواره

شارون استون هنگام دریافت جایزه اش بر روی صحنه رقصید
فیلم ما بهترین هستیم ساخته لوکاس مودیسان از سوئد که داستان جذاب چند بچه را روایت می کند که یک گروه موسیقی تاسیس می کنند، به عنوان فیلم اختتامیه در بخش خارج از مسابقه به نمایش درآمد.
فیلم هایی چون مهاجر( جیمز گری) و فرضیه صفر (تری گیلیام) هم از جمله دیگر فیلم های بخش خارج از مسابقه بودند.
چهار فیلم مراکشی هم در بخش "سینما در قلب" به نمایش گذاشته شد.
در بخش بزرگداشت، سینمای اسکاندیناوی بخش ویژه ای را به خود اختصاص داده بود و بزرگداشت های ویژه ای برای شارون استون و ژولیت بینوش، از برنامه های مورد استقبال تماشاگران مراکشی بود. هر دو ستاره سینما بر روی فرش های قرمز این جشنواره حاضر شدند و لباس شارون استون، ستاره ای که با فیلم غریزه اصلی مطرح شد، در صدر اخبار جهانی این جشنواره قرار گرفت.
شارون استون به هنگام دریافت جایزه یادبودش در مراسم پایانی، بر روی صحنه رقصید.
بزرگداشت فرنادو سولاناس فیلمساز آرژانتینی ، محمد خویی بازیگر مراکشی و کورئه دا هیراکازو فیلمساز ژاپنی از دیگر برنامه های این دوره از جشنواره مراکش بود.
جشنواره مراکش که در سال ۲۰۰۱ تاسیس شده یکی از بزرگ ترین جشنواره های سینمایی در قاره آفریقاست که سعی دارد با جذب ستاره های سینما و فیلمسازان مطرح اعتبار بیشتری برای خود دست و پا کند.

امسال هیچ فیلمی از سینمای ایران در این جشنواره حضور نداشت. سال گذشته فیلم تابور ساخته وحید وکیلی فر جایزه داوران را به طور مشترک به دست آورد. این جایزه تنها دستاورد سینمای ایران از سیزده دوره جشنواره مراکش است.

هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج