حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۰ مهر ۱۲, سه‌شنبه

مستندسازان را بدون قید و شرط آزاد کنید


مستندسازان را بدون قید و شرط آزاد کنید
جرس: سازمان عفو بین‌الملل خواستار آزادی بدون قید و شرط شش مستندسازی شد و تاکید کرد، فشارهای سیاسی روی فیلم‌سازان و صنعت فیلم‌سازی در ایران به شدت افزایش یافته و بسیاری از فعالان این حوزه تنها به خاطر فعالیت‌های صلح‌آمیز مرتبط با حرفه خود زندانی شده‌اند.


سازمان عفو بین‌الملل، از سازمان‌های ناظر و مدافع حقوق بشر مستقر در لندن، با انتشار بیانیه‌ای مطبوعاتی، اقدام حکومت ایران در بازداشت شش مستندساز و تهیه‌کننده مستقل ایرانی را محکوم کرد و خواستار آزادی سریع و بی‌قید و شرط آنان شد. در این بیانیه با اشاره به بازداشت پنج مرد و یک زن مستندساز، تاکید شده که آنها فقط برای ابراز عقاید یا ارتباطات‌شان با رسانه‌های خارج از ایران، به‌خصوص بی‌بی‌سی (فارسی) دستگیر شده‌اند و ۱۸ روز است که پشت میله‌های زندان‌اند.

هادی آفریده، شهنام بازدار، ناصر صفاریان، محسن شهنازدار، مجتبی میرطهماسب و کتایون شهابی، شش مستندسازی هستند که ۲۶ شهریور (۱۷ سپتامبر) به اتهام همکاری با بی بی سی بازداشت شدند. 

به گزارش دویچه وله، بر اساس بیانیه سازمان عفو بین‌الملل، بازداشت‌مستندسازان ایرانی عموما با یورش به محل سکونت و بازرسی گسترده و ضبط و توقیف وسایل شخصی آنها همراه بوده است. سه نفر از آنها توانسته‌اند با خانواده‌های خود تماس بگیرند و بازداشت خود را تایید کنند، اما از وضعیت کنونی آنها اطلاعات دقیقی در دست نیست و راهی برای دسترسی به آنها نیز وجود ندارد. گفته می‌شود مستندهای ساخته‌شده توسط برخی از این افراد، از شبکه فارسی بی‌بی‌سی پخش شده‌اند.

عفو بین‌الملل بر اساس گزارش‌های رسیده از ایران می‌گوید مستندسازان ایرانی به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده‌اند که در کنترل وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی است. این سازمان همچنین اعلام کرده که خانواده‌های این افراد از سوی مقامات حکومتی تحت فشار قرار گرفته‌اند تا درباره وضعیت آنها اطلاع‌رسانی نکنند.
عفو بین‌الملل در این بیانیه «اقدامات فرساینده و سرکوب‌گرانه دولت ایران» را «تلاش برای فرونشاندن هر صدای مخالفی در این کشور و منزوی کردن ایرانیان در جامعه جهانی از طریق جرم‌تراشی برای هرگونه ارتباط با سازمان‌های فعال خارجی» خوانده است.

در بیانیه سازمان عفو بین‌الملل، همچنین به اقدام حامیانه خانه سینمای ایران اشاره شده است که پیش‌تر با انتشار بیانیه‌ای خواستار ممانعت از اتهام‌زنی و رعایت حقوق اساسی مستندسازان و «مراعات کامل مفاد قانون آیین دادرسی» شده بود؛ اقدامی که خشم و واکنش‌های تهدیدآمیز گسترده مقامات ایرانی و نمایندگان مجلس را در پی داشت. برخی از آنها حتی خواستار لغو مجوز خانه سینما شده‌اند.

سازمان عفو بین‌الملل می‌گوید «فشارهای سیاسی روی فیلم‌سازان و صنعت فیلم‌سازی در ایران به شدت افزایش یافته و بسیاری از فعالان این حوزه تنها به خاطر فعالیت‌های صلح‌آمیز مرتبط با حرفه خود زندانی شده‌اند.»
عفو بین‌الملل اعلام کرده که حق آزادی بیان، در اصل ۱۹ پیمان بین‌المللی حقوق سیاسی و مدنی تصریح شده و ایران از جمله کشورهایی است که این پیمان را پذیرفته، اما به آن پای‌بندی نشان نمی‌دهد.

هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج