حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۰ شهریور ۲۲, سه‌شنبه

پرفورمنس دو هنرمند کرد علیه جنگ



NNS ROJ: یک زورج هنری با اجرای یک کار پرفورمنسی اعتراض خود را به بمبارانهای مناطق مرزی کردستان عراق از سوی جنگنده های ایران و ترکیه نشان دادند.
 
"کردستان زرار" و "وریا بداغی" دو هنرمند کرد روز پنجشنبه هشتم سپتامبر(هفده شهریور) در روستای "ماونان" از توابع شهر چومان اقلیم کردستان عراق، در یک پروژه پرفورمنسی روی دیوار خانه های این روستا نقاشی کردند.
 
وریا بداغی در این رابطه به پایگاه خبری روز(NNS ROJ) گفت: با این کار می خواستیم به ساکنین روستا بگوییم که مشکلات آنها از طریق هنر نیز می تواند انعکاس یابد و به این ترتیب به آنها روحیه بدهیم.
این هنرمند کرد افزود همچنین می خواستیم با هنر مبتنی بر سمبلهای آشتی جنگ و خشونت را محکوم کنیم. 
 
وی اما مهمترین هدف اجرای این پروژه را پیوند دادن مساله بمباران روستاهای مرزی به موضوع "هنر برای حقوق بشر" و نیز بازتاب آن به بیرون به وسیه هنر برشمرد.
وریا بداغی گفت: "فروکاستن ترس و دلهره جنگ در بین کودکان و بازگردندانشان به فضای هنر و صلح، همچنین درگیر ساختن ذهن این کودکان با هنر از طریق مشارکت دادن آنها در کارهای هنری از دیگر اهداف برگزاری این پروژه بود.
 
وی افزودهنگام برگزاری برنامه هواپیماهای جنگی ایران چند باردر حال پرواز بر فراز آسمان روستا دیده شدند و حتی به گفته برخی از اهالی مناطق اطراف روستا را بمباران کردند. 
 
به گفته این هنرمند کرد، کودکان روستا در این پروژه با شور و نشاط خاصی شرکت کردند و "به طور کلی اهالی روستا از برگزاری چنین برنامه ای روحیه گرفتند."
در پایان برنامه کودکان با خواندن سرود و ترانه کردی معنای خاصی به آن بخشیدند.



هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج