حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۶ اسفند ۱۰, پنجشنبه

«به من دست نزن» جنسیت، برهنگی از همه زوایایش

«به من دست نزن» ساخته آدینا پینتیلی نخستین فیلم بلند این کارگردان رومانیایی‌ست: یک مستند داستانی که تلاش می‌کند حد و مرز صمیمیت و نزدیکی انسان‌ها با هم را نشان دهد و برای رسیدن به این منظور، معلولیت جسمانی، روابط آشفته جنسی و هویت‌یابی جنسی را مضمون قرار می‌دهد. فیلمی درباره جنسیت، برهنگی از همه زوایایش، به ویژه احساس برهنگی درونی.







برای دومین سال پیاپی جشنواره فیلم برلین از سینمای جست‌وجوگر شرق اروپا تقدیر کرد.خرس طلایی جشنواره فیلم برلین به یکی از فیلم‌های رادیکال و بحث‌برانگیز این دوره از این جشنواره سینمایی تعلق گرفت: «به من دست نزن» ساخته آدینا پینتیلی از رومانی. «خوک» ساخته مانی حقیقی که سینمای ایران را نمایندگی می‌کرد، از جوایز شصت و هشتمین دوره برلیناله بی‌نصیب ماند.
آدینا پینتیلی، فیلمساز رومانیایی برنده خرس طلایی جشنواره فیلم برلین
«به من دست نزن» ساخته آدینا پینتیلی نخستین فیلم بلند این کارگردان رومانیایی‌ست: یک مستند داستانی که تلاش می‌کند حد و مرز صمیمیت و نزدیکی انسان‌ها با هم را نشان دهد و برای رسیدن به این منظور، معلولیت جسمانی، روابط آشفته جنسی و هویت‌یابی جنسی را مضمون قرار می‌دهد. فیلمی درباره جنسیت، برهنگی از همه زوایایش، به ویژه احساس برهنگی درونی.
وس اندرسون برای فیلم «جزیره سگ‌ها» جایزه بهترین کارگردانی شصت و هشتمین دوره جشنواره فیلم برلین را دریافت کرد. «جزیره سگ‌ها» فیلم افتتاحیه برلیناله هم بود. بیل موری از جانب اندرسون برای گرفتن جایزه بهترین کارگردانی روی صحنه حاضر شد. او از صداپیشگان فیلم اندرسون است.
نمایی از فیلم «به من دست نزن» ساخته آدینا پینتیلی
«والس والدهایم» به کارگردانی روت بکرمان از اتریش نیز به عنوان بهترین مستند برلیناله برگزیده شد.  بکرمان در سخنانی که روی صحنه شصت و هشتمین دوره جشنواره فیلم برلین ایراد کرد گفت با این فیلم قصد داشته نشان دهد که چگونه برخی سیاستمداران با عوام‌فریبی، رویکردهای نژادپرستانه و با یهودی‌ستیزی نتیجه انتخابات [در اروپای مرکزی] را به نفع خود تغییر می‌دهند.
جایزه آلفرد بوئر به فیلم «LAS HEREDERAS» اثر مارسلو مارتینسی اهدا شد.
خرس نقره‌ای جایزه بزرگ هیات داوران به فیلم «چهره» به کارگردانی ماگوژتا شوموفسکا رسید.
در این دوره از جشنواره فیلم برلین  ۲۴ فیلم به نمایش درآمدند که از بین آنها ۱۹ فیلم، از جمله «خوک» ساخته مانی حقیقی بر سر به دست آوردن خرس طلایی و خرس‌های نقره‌ای برلیناله با یکدیگر رقابت کردند.
ریاست هیأت داوران جشنواره فیلم برلین را تام تیکور به عهده داشت. تیکور که از فیلم‌های این دوره برلیناله رضایت داشت، روی صحنه گفت: «حال ما خوب بود. فیلم‌های عجیب و متفاوتی دیدیم.»
سال گذشته هم جشنواره فیلم برلین خرس طلایی خود را به یک فیلمساز زن از شرق اروپا اهدا کرد. فیلم «بدن و روح» ساخته  ایلدکو اِنیِدی فیلمساز مجارستانی درباره عشق بین دو انسان درونگرا و زخم‌پذیر در یک سلاخ‌خانه.

هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج