حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۶ آذر ۱۶, پنجشنبه

نوزدهمین سالگرد قتل سیاسی محمد مختاری و محمدجعفر پوینده

کانون نویسندگان ایران در بیانیه‌ای که دیروز چهاردهم آذر منتشر کرد، اعلام داشت: « هرگز از دادخواهی برای خون های ریخته شده دست باز نخواهد داشت».در پایان بیانیه آمده: « روز جمعه هفدهم آذرماه ساعت ٣ عصر بر مزار محمد مختاری و محمد جعفر پوینده در گورستان امامزاده طاهر کرج گرد می آییم و یاد و نام جانباختگان راه آزادی اندیشه و بیان را گرامی می-داریم.»




















کانون نویسندگان ایران در بیانیه‌ای که دیروز چهاردهم آذر منتشر کرد، اعلام داشت: « هرگز از دادخواهی برای خون های ریخته شده دست باز نخواهد داشت».در پایان بیانیه آمده: « روز جمعه هفدهم آذرماه ساعت ٣ عصر بر مزار محمد مختاری و محمد جعفر پوینده در گورستان امامزاده طاهر کرج گرد می آییم و یاد و نام جانباختگان راه آزادی اندیشه و بیان را گرامی می-داریم.»
متن کامل بیانیه:
در نوزدهمین سالگرد قتل تبهکارانه ی محمد مختاری و محمدجعفر پوینده
یاد جان باختگان آزادی را گرامی می داریم
در آستانه ی نوزدهمین سالگرد قتل های سیاسی پاییز ١٣٧٧ و حذف فیزیکی محمد مختاری و محمد جعفر پوینده، دوتن از اعضای متعهد کانون نویسندگان ایران، سیاهی آن روزهای رعب و وحشت و تهدید چنان بر قامت پاییز سایه می¬افکند که هر قلب روشنی را به درد می¬آورد و انگیزه¬ی دادخواهی برای خون¬های پاک ریخته شده را در ذهن هر آزادی خواه، بیش از پیش بیدار می¬کند.
اکنون نوزده سال از جنایتی می گذرد که در راستای اجرای سیاست سرکوب و حذف مخالفان و دگراندیشان رخ داد. گرچه چنین سیاست¬هایی در حکومت¬های پیشین نیز به شکل¬های مختلف از تهدید و به بند کشیدن و داغ درفش کردن به اجرا درمی¬آمد، در دوران حاکمیت جدید به برنامه¬ای سازمان یافته، علنی و همه جانبه بدل شد که اگر هم جناحی از حاکمیت، در یک مورد خاص، قتل های پاییز ٧٧، زیر فشار افکار عمومی نتوانست آن را انکار یا پرده پوشی کند، طرح و اجرای آن را به نیروهای خودسر سازمان های امنیتی نسبت داد. اما بر کم¬تر کسی پوشیده است که برنامه¬ای سازمان یافته برای نابودی نویسندگان، هنرمندان و روشنفکران مستقل و منتقد در کار بود که طی چند سال، نخست با سرهم کردن و پخش برنامه¬ی ننگینی چون "هویت" در تلویزیون جمهوری اسلامی، برای پاپوش دوزی و بدنام کردن روشنفکران و آن¬گاه احضار مکرر نویسندگان مستقل و اعضای کانون نویسندگان ایران به مراکز امنیتی و ایجاد فضای رعب و وحشت و تهدید به قتل طرح ریزی شد و سپس چون نتوانستند روشنفکران مستقل را از پا در آورند کمر به قتل آنان بستند.
شواهدی که همان هنگام به دست آمد نشان داد سیاست حذف مخالفان پیشینه¬ای دراز داشته است و هرگز به این دو قتل محدود نبوده است و سازمان های امنیتی خون بسیاری از مخالفان و دگراندیشان، از جمله زنده یادان سعیدی سیرجانی، ابراهیم زال زاده، احمد تفضلی، غفار حسینی، احمد میرعلایی، پیروز دوانی، حمید و کارون حاجی زاده، مجید شریف و... را ریخته¬اند.
پیگیری مستمر خانواده های قربانیان، ناصر زرافشان، وکیل برخی جانباختگان، بسیاری از اعضای کانون نویسندگان ایران، ابعادی از جنایت ها را آشکار کرد و سبب شد تا چندی پس از ماجرای قتل های سیاسیِ پاییز١٣٧٧، "دادگاهی" پشت درهای بسته و بدون حضور خانواده های جانباختگان و وکیلان آن ها برگزار شود. اما از میان برداشته شدن سعید امامی، یکی از عاملان اصلی اجرای جنایت¬ها، پیش از برگزاری این دادگاه، سبب شد تا بیشتر مسایل مهم این پرونده و قتل های سیاسی دیگر همچنان در پرده ی ابهام و تاریکی بماند؛ چرا که افشای اعترافات او می¬توانست بسیاری از ابعاد این پرونده را هر چه بیشتر باز کند و موجب افشای چهره آمران و عاملان اصلی جنایت¬ها شود.
کانون نویسندگان ایران که از آغاز فعالیت خود در ١٣٤٧ تا به امروز همواره تحت فشارهای امنیتی و ممانعت های بسیار قرار داشته است و حتی برای برگزاری مراسم سالگرد جانباختگان راه آزادی بر مزار آن¬ها با ممانعت و سرکوب روبه رو بوده است، ضمن تجدید عهد با آرمان های انسانی و آزادی خواهانه یاران ستم کُشته خود برای برچیده شدن بساط سانسور و خفقان، و تحقق آزادی اندیشه و بیان بی هیچ حصر و استثنا برای همگان، اعلام می¬دارد که هرگز از دادخواهی برای خون های ریخته شده دست باز نخواهد داشت و تنها محاکمه و مجازات آمران و عاملان قتل های سیاسی است که می تواند عدالت را بر ستمکاران و سرکوبگران جاری کند و زمینه ای فراهم آورد که در آینده سخن گفتن و خواست آزاد زیستن، جنایت شمرده نشود.  
روز جمعه هفدهم آذرماه ساعت ٣ عصر بر مزار محمد مختاری و محمد جعفر پوینده در گورستان امامزاده طاهر کرج گرد می¬آییم و یاد و نام جانباختگان راه آزادی اندیشه و بیان را گرامی می¬داریم.
کانون نویسندگان ایران
١٤ آذر ١٣٩٦

هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج