حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۶ آبان ۲۳, سه‌شنبه

درست روی همین جنازه‌ها، روی تل آوار بر تن فرودستان جای پای «مسئولین» حکومت جمهوری اسلامی باقی است

هیچ‌کس نمی‌پرسد چرا دولت اعتدال برای ایمن‌سازی مسکن مهر در این پنج سال کاری نکرده است. آنها منتظر زلزله بودند تا روی جنازه‌ها رژه بروند: پیروز شدیم و دیگر به عقب بازنمی‌گردیم! مانند همیشه اما این فرودستان بوده‌اند که کشته می‌شوند. برای آنها عقب و جلویی در کار نیست. آنها به عقب بازنمی‌گردند چون گذشته‌یی ندارند و جلو هم نمی‌روند چون آینده‌یی ندارند. آنها که ناچار بوده‌اند در مسکن مهر زندگی کنند و دولت سازندگی و اصلاحات و مهرورزی و اعتدال هیچ فکری برای سقف آنها، برای جایی امن که در آن زندگی کنند نکرده‌اند.













هژیر پلاسچی

مسئولین کجاهستند؟ درست در همان‌جایی که انتظار می‌رود باشند. در جلسه‌ی شورای عالی امنیت ملی و شورای تامین استان برای این‌که برنامه بریزند تا چگونه جلوی ابتکارات مردمی و تشکیل نیروهای مردم‌بنیاد برای کمک به زلزله‌زده‌گان را بگیرند، تا برنامه بریزند چگونه انتشار اخبار را کنترل کنند تا گردی به دامان کبریایی هیچ مسئولی ننشیند. آنها در همان بدو ماجرا منطقه را نظامی کرده‌اند، ارتش و سپاه را فرستاده‌اند و حالا دارند پیام‌های تسلیتشان را می‌نویسند، مشغول دعا به درگاه پروردگار که محمود احمدی‌نژاد هشت سال رییس‌جمهور شد تا در تمامی فلاکت و نکبت پیش از دولتش و بعد از دولتش، به همت شوالیه‌های جامعه‌ی مدنی و روزنامه‌نگاران معتدل، تنها مقصر ماجرا باشد. روزنامه‌ی شرق برای ویدئوی سرباز وظیفه‌های مستاصلی که بدون تجهیزات به منطقه گسیل شده‌اند تیتر «تخریب مسکن مهر» را زده است.* انگار بیرون از مسکن مهر، در روستاهای پرت و محله‌های دیگر که مسکن مهر هم نبوده، خبری نیست و مهم هم نیست که تنها بیمارستان سر پل ذهاب که حالا تخریب شده است، هیچ ربطی به مسکن مهر ندارد. هیچ‌کس البته به یاد نمی‌آورد که دولت احمدی‌نژاد پنج سال پیش در هیاهوی «شورمندی» و «عقل سلیم» کنار رفت و حالا پنج سال است که دولت اعتدال اداره‌ی امور کشور را بر عهده دارد. هیچ‌کس نمی‌پرسد چرا دولت اعتدال برای ایمن‌سازی مسکن مهر در این پنج سال کاری نکرده است. آنها منتظر زلزله بودند تا روی جنازه‌ها رژه بروند: پیروز شدیم و دیگر به عقب بازنمی‌گردیم! مانند همیشه اما این فرودستان بوده‌اند که کشته می‌شوند. برای آنها عقب و جلویی در کار نیست. آنها به عقب بازنمی‌گردند چون گذشته‌یی ندارند و جلو هم نمی‌روند چون آینده‌یی ندارند. آنها که ناچار بوده‌اند در مسکن مهر زندگی کنند و دولت سازندگی و اصلاحات و مهرورزی و اعتدال هیچ فکری برای سقف آنها، برای جایی امن که در آن زندگی کنند نکرده‌اند. آنها که همیشه عددی هستند در آمارها: مردم مناطق محروم، رای‌دهنده‌گان شریف، کشته شده‌های زلزله، از منجیل و رودبار و طارم، تا بم و قزوین و ورزقان و حالا در سر پل ذهاب و اسلام‌آباد و قصر شیرین. و درست روی همین جنازه‌ها، روی تل آوار بر تن فرودستان جای پای «مسئولین» باقی است. اگر دنبال مسئولین می‌گردید همین‌جا هستند، با سایه‌ی سنگین روی کفن آنهایی که شانه به شانه‌ی هم برای همیشه خوابیده‌اند، با دست‌های پاکِ کاملن آلوده.

هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج