حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۳ بهمن ۱۱, شنبه

زنی که به سکس معتاد است و خیانت می کند



زوی زنی موفق در حوزه بازاریابی هنر است. همسر و فرزندان خوبی دارد. همسرش کمی سر مجاز است. شب هایی شده که او سکس می خواهد اما شوهرش بی تفاوت و به خستگیِ می گذرد. زوی دیلدو (آلت مصنوعی) دارد و در زمان خواب شوهرش خود ارضایی می کند. در این بین «زوی» برای پوشش کار یک هنرمند جوان به نمایشگاهش می رود و این زمینه ای می شود برای رابطه پنهانی زوی و آن مرد.








برای دریافت آخرین فیلترشکن ها به کانال فیلترکات در تلگرام بپیوندید

https://telegram.me/filtercut





فیلم Addicted یا معتاد داستان جسورانه ای دارد. فیلم ساخته «بیل وودراف» است که پیشتر به عنوان یک تهیه کننده در سینمای هالیوود شناخته می شد. داستان فیلم زنی فعال است که بخاطر اعتیادش به سکس روی به خیانت می آورد. ورود فیلم «زوی» را نشان می دهد که نقش را Sharon Leal بازی می کند. زوی به دفتر روانشناس می رود که بگوید چه بر سرش آمده. 



زوی زنی موفق در حوزه بازاریابی هنر است. همسر و فرزندان خوبی دارد. همسرش کمی سر مجاز است. شب هایی شده که او سکس می خواهد اما شوهرش بی تفاوت و به خستگیِ می گذرد. زوی دیلدو (آلت مصنوعی) دارد و در زمان خواب شوهرش خود ارضایی می کند. در این بین «زوی» برای پوشش کار یک هنرمند جوان به نمایشگاهش می رود و این زمینه ای می شود برای رابطه پنهانی زوی و آن مرد. رابطه ای که گاه کم و زیاد می شود و گاه زوی را مجاب می کند به روابط دیگر خارج از ازدواج تن بدهد. ماحصل این می شود که زوی خانواده خودش را تا مرز فروپاشی می برد و خود نیز یک معتاد تمام عیار سکس می شود.



موضوع برای یک جامعه در حال گذار قابل توجه است. مردان و زنانی که گاهی نمی دانند از زندگی مشترک چه می خواهند و در بزنگاهی دچار انحراف می شوند. خیانت می کنند. ابتدا سخت است اما بعد رویه می شود. مردانی که در غیاب همسر دوست دخترانی دارند و زنانی که در خفا دوست پسرانی. ظاهرا همه راضی اند. مرد غیر از زنش با دیگران می خوابد. زن هم همینطور. آن دیگران هم راضی هستند و لابد چند تایی اینطوری نیمه وقت دارند. هیچکس هم حواسش نیست که به این اعتیاد گرفتار شده اند.
از مردانی که خودارضایی می کنند تا زنانی که صبح ها با همسایه های دیگر در غیاب مردان خانه دوره مردبازی دارند. به همین سادگی.
سه سال پیش یک آماری از پلیس تهران در آمد که ۳۵ درصد زنان شوهر دار تهران، دوست پسر داشته اند یا دارند. بعد البته این آمار جمع شد اما واقعیت چیز دیگری ست. جامعه ای که برای ازدواج درست تمرین نمی کند، چنین می شود که مرد یا زن هفته بعد از ازدواج می فهمد که انتخابش اشتباه است و تو تا ته ماجرا را بخوان.
فیلم معتاد یا Addicted یک جرقه است که فکر کنیم به آنچه بر سر جامعه می آید. در غرب اجازه طرح این مسایل به عریان ترین شکل داده می شود و به همین دلیل ادم های درگیرش فرصت دارند که آن را ببینند ، خودشان را ببینند و مقایسه کنند و اگر لازم دیدند تصمیمی بگیرند برای تغییر. اما در جوامع بسته این امکان نیست.

منبع این مطلب پنجره التهاب
نویسنده مطلب: آرش سیگارچی

هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج