حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۲ اسفند ۲۶, دوشنبه

حمله شبانه ۳۰ مامور شهرداری تهران به خانه پرویز تناولی


بسیاری از این آثار آسیب شدید دیده و به دلیل کشیده شدن بر روی زمین صدمات زیادی خورده است ضمن آنکه قفل منزل من نیز شکسته و تعدادی از نرده‌ها تخریب شده و شاخه‌های درختان نیز شکسته است







گروهی از کارکنان سازمان فرهنگی شهرداری تهران با ورود به منزل پرویز تناولی در تهران٬ ۱۱ اثر این هنرمند را از خانه‌اش خارج کرده و به تعدادی از آن‌ها آسیب جدی زدند.
آقای تناولی روز شنبه (۲۶ اسفند) به ایلنا گفته این کارکنان در پی اختلافی که وی از سال ۱۳۸۲ با شهرداری تهران درباره مالکیت برخی آثارش پیدا کرده٬ وارد خانه‌اش شده‌اند.
تناولی افزوده پیش‌تر درباره مالکیت این آثارش به دادگاه شکایت کرده و دادگاه نیز به نفع وی رای داده بود.
وی افزوده «دو هفته قبل ماموران شهرداری با مراجعه به دادگاه علیه حکم ما حکمی گرفتند و به دنبال آن شب گذشته حدود ۳۰ نفر از ماموران شهرداری به خانه من آمدند و در حالی که من خواب بودم زنگ در را زدند قفل در را شکستند و آثار را زنجیر کرده و از منزل بیرون بردند.»
تناولی اظهار کرده «بسیاری از این آثار آسیب شدید دیده و به دلیل کشیده شدن بر روی زمین صدمات زیادی خورده است ضمن آنکه قفل منزل من نیز شکسته و تعدادی از نرده‌ها تخریب شده و شاخه‌های درختان نیز شکسته است.»
وی گفته «خسارتی که به این آثار خورده بسیار زیاد است و ترمیم و اصلاح آن‌ها حداقل دوسال طول می‌کشد.»

هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج