حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۲ دی ۱۴, شنبه

خشونت جنسی سایبری

هدف این حملات سایبری که به نظرم مخلوطی از منحط ترین فرهنگهای موجود در جامعه ما و تلاشهای شبانه روزی با جیره و مواجب "برادران" ارتش سایبری است، خاموش کردن صدای زنان است.











                                                                        توییتر سه پنج برای مطلب فرهنگی و هنری


شادی صدر
فیس بوک

دیروز و پریروز، در دو جمع متفاوت با زنهایی که هر کدامشان در حوزه خود صاحب صدا و چهره هستند، بحث توهین ها و حملات اینترنتی و فیس بوکی مطرح شد. هر یک از ما، از تجربه های روزمره مان در مواجهه با کامنتها، پیامها، صفحات و مطالب توهین آمیز حرف زدیم و اینکه چقدر وقتی زنی صدا دارد و "حرف" می زند، در مخالفت با او جنسیت و زندگی خصوصی اش پررنگ می شود. به این ترتیب، صفاتی مثل "وطن فروش" یا "مزدور"، وقتی به زنان می رسند، حتما با "هرزه" و "جنده" ترکیب می شوند. مخالفان ابایی ندارند از اینکه آن زن و تمامی اعضای مونث خانواده اش را به آلت تناسلی شان حواله دهند. به این ترتیب، آلت تناسلی مخالفانی که رگ گردنشان از شدت خشم بیرون آمده و تخیل آنها برای تجاوز به زن صاحب فکر و صاحب صدا، تبدیل به ابزار ارعاب و خشونت کلامی و سایبری می شود. هدف این حملات سایبری که به نظرم مخلوطی از منحط ترین فرهنگهای موجود در جامعه ما و تلاشهای شبانه روزی با جیره و مواجب "برادران" ارتش سایبری است، خاموش کردن صدای زنان است. نمی دانم چند نفر تا به حال، با حملاتی از این دست، خاموش یا مرعوب شده اند اما واکنش همه دوستان بحثهای دیروز و پریروز که بارها هدف این حملات سازماندهی شده یا نشده سایبری واقع شده بودند، بی اعتنایی به این توهین ها و خشونتهای کلامی و ادامه کار و فعالیت بوده است. حملات یاد شده باعث نشده هیچیک از ما ساکت یا مرعوب شویم. اما فکر می کنم جهت ثبت در تاریخ هم که شده، به عنوان مثالهایی از خشونتهای جنسی کلامی نسبت به زنان فعال در حوره های مختلف، تصویر چند پیام از میان تازه ترین حملات اینترنتی به خودم را که سرچشمه اش فراخوان یکی از صفحات مربوط به خلیج فارس بعد از پخش برنامه "سمت نو" بوده، منتشر کنم. پیشاپیش از اینکه ممکن است تعابیر به کار رفته در این پیامها، دوستانم را آزار دهد، عذرخواهی می کنم. #خشونت جنسی سایبری




هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج