حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۲ خرداد ۳, جمعه

فیلمی که مخفی محمد رسول اف ساخته بود در جشنواره کن


 وب سایت ایران در جهان:محمد رسول‌اف، کارگردان ایرانی که از زمان محکومیت‌اش به شش سال زندان به اتهام تبلیغ علیه نظام در انظار عمومی ظاهر نشده است، فردا با حضور در جشنواره فیلم کن بازگشتی پیروزمندانه خواهد داشت.


فیلم محمد رسول‌اف با نام «دست‌نوشته ها نمی‌سوزند» - که مخفیانه در ایران ساخته شده - روز جمعه در جشنواره فیلم کن به نمایش گذاشته خواهد شد.

رسول‌اف از زمانی که در دسامبر ۲۰۱۰ به زندان و ممنوعیت از ساخت فیلم و سفر به خارج از ایران محکوم شد، در انظار عموم ظاهر نشده است. محکومیت شش سال زندان او در دادگاه تجدیدنظر به یک‌ سال زندان کاهش پیدا کرد...

پنهان کاری درباره ساخته شدن فیلمی توسط او تا زمانی که «تیری فرمو» مدیر فستیوال کن اعلام کرد که فیلمی جدید از رسول‌اف در جشنواره کن نمایش داده خواهد شد، ادامه پیدا کرد. «فرمو» گفت: «فستیوال فیلم کن همواره به فیلمسازانی که در شرایط سخت کار کرده‌اند کمک کرده، برخی از آنها مانند محمد رسول‌اف از ساخت فیلم منع شده‌اند .... او با فیلم «ناشناس» که به صورت مخفیانه در ایران و سایر نقاط جهان ساخته شده به جشنواره امسال کن آمده است.»

وی با نارضایتی افزود: «محمد رسول‌اف با دولت کشور خود مشکلاتی دارد، این فیلم به بهبود رابطه او با دولت‌اش کمک نخواهد کرد.»

چند روز پس از آن، «ناشناس» از لیست رسمی فیلم‌های جشنواره کن کنار گذاشته شد. اما حضور فیلمی از رسول‌اف با عنوان متفاوتِ «دست‌نوشته‌ها نمی‌سوزند» در کاتالوگ جشنواره برای مدتی موجب سردرگمی شد.

رسول‌اف برای نگران بودن درباره عواقب نمایش فیلم جدید خود دلایل زیادی دارد. در سال ۲۰۱۱، مرضیه وفامهر بازیگر ایرانی برای ایفای نقش در فیلمی به نام «تهران من، حراج» که پیرامون محدودیت‌های تحمیل شده بر هنرمندان در جمهوری اسلامی است، به یکسال زندان و ۹۰ ضربه شلاق محکوم شد.

زمانی که فیلم قبلی او «به امید دیدار» برنده جایزه بهترین کارگردانی در بخش نوعی نگاه جشنواره بین المللی فیلم کن در سال ۲۰۱۱ شد، همسر رسول‌اف، جایزه را به نمایندگی از او دریافت کرد، این در حالی بود که رسول‌اف و جعفر پناهی دیگر کارگردان ایرانی – که همزمان با رسول اف بازداشت و محکوم شده بود - اجازه نداشتند تا پیش از پایان دوران محکومیتشان در فستیوال‌های بین‌المللی فیلم حضور پیدا کنند.

رسول‌اف در کنفرانس مطبوعاتی فیلم‌اش در ساعت ۱۱ صبح روز جمعه و همچنین در نخستین نمایش فیلم‌اش در بعد‌از‌ظهر حضور خواهد داشت.

فیلم تازه رسول‌اف براساس خلاصه داستان منتشر شده توسط پخش کننده این فیلم (Elle Driver) درباره یک نویسنده و زندانی سیاسی سابق ایرانی به نام کسری است که با وجود نظارت مداوم دستگاه امنیتی دولت به شکل مخفیانه خاطرات خود را می‌نویسد.

داستان‌هایی که کسری می‌نویسد مربوط به روزهایی است که او در زندان بوده و همچنین رویدادهای مختلفی که در زندگی خود به عنوان یک روشنفکر با آنها در ارتباط است. کسری همه چیز را برای انتشار این نوشته‌ها فراهم کرده و آماده است تا کشور را ترک کند، اما نیروهای دستگاه امنیتی از نقشه او با خبر می‌شوند. آنها دست به هر کاری می‌زنند تا دست ‌نوشته‌های او را نابود کنند.

علاوه بر فقدان اطلاعات کافی درباره این فیلم در کاتالوگ جشنواره، خلاصه داستان این فیلم با خلاصه‌ای که توسط پخش کننده این فیلم منتشر شده متفاوت است. خلاصه داستان این فیلم در کاتالوگ رسمی جشنواره چنین است: «خسرو و مرتضی ماموریت دارند تا یک نفر را بکشند. این قتل باید به شکلی باشد که خودکشی به نظر بیاید. با این حال، در آخرین لحظه آنها ملزم به تغییر برنامه‌های خود می‌شوند.»

رسول‌اف پیش از این چهار فیلم را کارگردانی کرده است: گاگومان(۲۰۰۲) ، جزیره آهنی(۲۰۰۵) ، کشتزارهای سپید(۲۰۰۹) و به امید دیدار (۲۰۱۱).

او در ۱ مارس ۲۰۱۰ به همراه جعفر پناهی و ۱۷ نفر دیگر دستگیر شد. در آن زمان، ظاهرا در ساخت فیلمی در حمایت از رهبر مخالفان جنبش «سبز»، میرحسین موسوی همکاری کرده بود.

رسول‌اف پیش از آنکه به قید وثیقه آزاد شود، ۱۷ روز را در زندان سپری کرده بود. اما در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۰، رسول‌اف و پناهی به اتهام «تجمع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه جمهوری اسلامی» محکوم شدند.

۱ نظر:

ایران در جهان گفت...

دوست عزیز! کپی کردن مطلب از یک جای دیگر بدون ذکر منبع اسمش هست دزدی. لطفا یا اصلاح کنید یا مطلب را حذف کنید.
http://www.irandarjahan.net/%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF/%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DA%AF%D8%B4%D8%AA.html

پادکست سه پنج