بخشی از مصاحبه اصغر فرهادی با لوموند،16 مه 2013

-  بعضی از مقامای [ایران] به اسکار شما بد واکنش نشون دادن. این اسکار برای شما به عنوان یه جور محافظ عمل کرده یا یه دردسر شده براتون؟

- تعجبی نکردم. خودمو آماده کرده بودم که چنان به رسمیت شناختنی[گرفتن اسکار]، جاشو بده به انتقادات. سیستم تو ایران اصلا یک دست نیست. بعضی از نماینده‌های حکومت متقاعد شدند که یه توطئه همیشگی وجود داره. با این حال وقتی سکوت طرف مقابل رو میبینم، میزارم به حساب موافقتشون. همین برام راضی‌کنندس.

-  یه فیلم دیگه راجع به ایران اسکار 2013 رو برد؛آرگو. نظرتون دربارش چیه؟

- این فیلم بی‌نهایت از نظر سینمایی ضعیف بود. به عنوان یه ایرانی، من هیچ مشکلی با این قضیه ندارم که کسی بخواد فیلمی راجع به اتفاقاتی که تو کشور من افتاده بسازه،بر عکس[خوشحالم میشم]. اما وقتی شما یه وظیفه‌ی به عهده میگیرید، باید کلی  احتیاط کنید. توی آرگو، این دید محتاطانه خیلی کم لحاظ شده. وقتی انقلاب شد، من خیلی جوون بودم، اما خاطره دقیقی ازش تو ذهنم دارم. اون موقع تو  اصفهان زندگی میکردم. کلی آدم توریست تو شهر بودند و هیچوقت کوچکترین عکس‌العمل پرخاشگرانه‌ای نسبت بشون ندیدم.

-  چند سالی هست که کمتر فیلمای ایرانی می‌بینیم. چه اتفاقی افتاده؟

-  تو کارهای هنری و سینمایی فراز و نشیب وجود داره تو هر کشوری. و در واقع چند سال اخیر تو ایران یه دوره رکود رو داریم. دلیل‌ها مختلف هستند. برای ساخت یه اثر سینمایی باید انگیزه داشت. اگه اینو قطع کنیم،واضحه که شما نمیتونید شرایط لازم برای ساخت فیلمتون رو مهیا کنید. [از طرف دیگه] این واقعیتیه که چندین کارگردان ایران رو به تازگی ترک کردن. اما اونایی که داخل موندن زیاد هستن و برای ادامه کار دردسرهای زیادی دارن. نباید اونا رو فراموش کرد. مطمئنم اگه روزنه کوچیکی باز بشه این خلاقیت دوباره خودش رو نشون میده.

-  از سال 2009 [حوادث بعد از انتخابات] به نظر میرسه کشور شما یک جورایی دچار افسردگی شده باشه؟

-  نمیخوام بگم که ایران از نا امیدی بزرگتری نسبت به دیگر کشورا رنج می‌بره. با این حال، اگه ایران امروز رو با ایرانی که چند سال پیش بود مقایسه کنیم به نظرم میرسه که وضع ایرانی‌ها بدتر شده. اما اونها تسلیم نشدن؛ هنوز بسیاری از مردم هستن که برای امید به روزهای بهتر مبارزه میکنند. این کلیشه رو دوست ندارم  که مردم ایران رو دست‌بسته و منفعل نشون میدن که هر بلایی سرشون میاریم حرفی نمیزنن. مسیری رو که  امروز داریم توش حرکت میکنیم، یه مسیر تحمیلیه، اما این حجم انرژی هرز نخواهد رفت.  

- اغلب به احتمال جنگ علیه کشور شما اشاره میکنیم. این برای شما یه منبع نگرانی هست یا به نظرتون واقعی نمیاد؟

-   در این مرحله، جنگ تو خارج از ایران خیلی جدی‌تر گرفته میشه تا داخل ایران. از صمیم قلبم میخوام که این اتفاق نیفته. جنگ یه مشکله، نه یه راه حل. جنگ، به جز پر و پیمون کردن جیب تولید‌کننده‌های سلاح، هیچ چیزی رو به ارمغان نمیاره..

-  [به عنوان سوال آخر] پروژه‌ای رو در حال حاضر در دست دارید؟

-  الان نه، چیزی ندارم. میخوام برگردم ایران. از آخرین باری که ایران بودم یک سالی میشه که گذشته.

منبع:
http://goo.gl/1VBfF