حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۱ دی ۵, سه‌شنبه

فایل صوتی سخنرانی بهرام بیضایی با عنوان " اسطوره در کارهای بهرام بیضایی"دوم دسامبر 2012 - دانشگاه UCLA


من فکر می کنم محیطِ تأتری رکیک ، بد و بی معنی شده است یا به هر حال آن کاری را که من می خواستم انجام نمی داد . فکر کردم شاید آن کار را بتوان در سینما انجام داد . چون در واقع ما در محیطِ تأتری اصلا کار نمی کنیم . دو سومِ نمایشنامه هایی که من نوشتم اصلا روی صحنه نیامده است . وضع تأتر روز به روز بدتر می شود . دلیلش این است که می گویند بازی ، میزانسن ولی شعور و دانش هیچ کدام مهم نیستند ... اما یک چیزی
دارد جای تأتر را می گیرد و آن کم و بیش عبارت از عربده کشیدن روی صحنه است و ادای مسئول بودن را درآوردن است ... من فکر می کنم در این مملکت هیچ کس مسئول نیست و همه ی آنها که ادعای مسئولیت می کنند به نظرِ من دروغ می گویند و دکان باز کرده اند . به هر حال ادای مسئولیت درآوردن و ادای همه چیز از جمله ادای تأتر ، جای تأتر را گرفته . بنابراین من فکر می کنم به این چیز تعلق ندارم و اصولا به این نوع ادا درآوردن نیازی ندارم . در سینما هم خیلی به زحمت تا آنجا که می شد به این کار ادامه دادم . چون سینما هم عینا چنین میدانی ست . در سینما کم کم متوجه شدم که همه ی فرهنگِ مملکت تبدیل شده به ادای فرهنگ را درآوردن . به هر حال ، حالا درست در نقطه ای ایستاده ام که فکر می کنم که در سینما هم نمی شود . نمی دانم که بعدا چه خواهد شد .... 

Myths in Bahram Beyzaie's Works

Myths in Bahram Beyzaie's Works

A lecture in Persian by Bahram Beyzaie, film/theater Director, screen/play writer, researcher

Duration: 41:27
Born in Tehran in Dec. 1938, Bahram Beyzaie is a well-known Iranian critic, researcher, teacher, playwright, stage director (and producer), screenwriter and filmmaker (director, producer and editor). He was first introduced to western audiences at the age of 25, when his play was staged at the Festival du Theater des Nations in Paris, 1963. After years of uncompromising creative work, he became Professor and Chair of the Dramatic Arts Department at Tehran University until the Islamic revolution. Presently he is a visiting professor at Stanford University, Iranian Studies Program, lecturing on topics such as Iranian Cinema, Iranian Theater and Cinema and Mythology.
Beyzaie's literary heritage, from his parents, is reflected not only in his prose writings, his plays and films but also in his own personal style and critical outlook. Besides his monograms in volumes on Iranian, Japanese and Chinese theaters and also a book on Hitchcock films, he has done extensive research on the roots of One Thousand and One Nights resulting in two monograms, Seeking the Roots of the Old Tree followed by another about the missing ancient book of Hezar Afsan[One Thousand and One Night as it is called in its Arabic translation].
In the past five decades, Beyzaie has published more than 35 plays, some of them translated and published in English, French, German and Portuguese and also more than 50 screenplays. Despite many obstacles imposed on his life and career he has directed eight of his plays on the stage himself and in his own personal style in Tehran and Bay area. Amongst these the film version of Death of Yazdgerd is available as an example of his artistic expression and historical and cultural view. Furthermore he has made ten feature and four short films, listed below:
Short films: Mustachioed UncleThe JourneyTalking with the WindThe Speaking Carpet.
Feature films: DownpourThe Stranger and the FogThe CrowThe Ballad of TaraDeath of YazdgerdBashu, The Little StrangerMaybe Some Other TimeThe TravelersKilling RabidsWhile We Are All Asleep.
Mr. Beyzaie has been a very prolific playwright and, amazingly, the large body of his work shows a consistent artistic vision with recurrent themes, one of his more prominent themes is his treatment of Iranian cultural myths and the reinterpretations of them for a modern era.

۳ نظر:

ناشناس گفت...

جای این بزرگان در سینما و تئاتر ما خالیه بتدریج وعملا در سینما و تئاتر ما باعملکرد آقایان حکومتی بسته میشه.

ناشناس گفت...

و ادای موسیقی جای موسیقی را گرفته.

ناشناس گفت...

dar bareh taghabole beine marg v zendegi dar asaretoon begin lotfan v rabetash ba ostooreh

پادکست سه پنج