حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۰ شهریور ۱۴, دوشنبه

"خارج از تهران"، روایت مهاجران ایرانی، در ونیز ۶۸



image 

امید کشتکار/خودنویس: نمایش فیلم "خارج از تهران" (Out of Tehran) در بخش فیلم‌های مستند جشنواره "ونیز" واکنش‌های مثبتی را در محافل سینمایی ایتالیا برانگیخته است. این فیلم مستند که شرح حال ایرانیانی است که پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ به ناچار کشور را ترک کرده‌اند، ساخته کارگردان، خبرنگار و مجری سرشناس ایتالیایی "مونیکا ماجونی" است.
ماجونی متولد ۱۹۶۴ در میلان است و پیش از اینکه به حرفه فیلم سازی روی آورد سال‌ها در شبکه "رای" به عنوان مجری اخبار و خبرنگار فعالیت می‌کرد. مونیکا در سال‌های کار خود به عنوان خبرنگار علاوه بر اجرای بسیاری از برنامه‌های خبری به کشورهای مختلفی از جمله موزامبیک، آفریقای جنوبی، آمریکا، اسرائیل، ایران، عراق و ... برای تهیه گزارش سفر کرده است. وی در حال حاضر مدیر اخبار خارجی شبکه تلویزیونی "رای یک" است.
در صفحه فیس بوک فارسی "خارج از تهران" درباره داستان این فیلم آمده است "فیلم داستان مردمی است که ایران را ترک می‌کنند، زیرا زندگی برایشان در این کشور ناممکن شده است. سه جوان و یک معلم، یک مسیر را طی می‌کنند: آنها بی‌آنکه جرمی مرتکب شده باشند در چنگال حکومت گرفتار شده‌اند، بعضی از آنها زندانی و شکنجه شده‌اند. هنوز می‌توان در چشمانشان خشونتی را که در روزهای اعتراض بر آنها رفته است، دید. آنها از ترس و فشاری که هریک جداگانه تجربه کرده‌اند، می‌گویند. عباس، ابراهیم، حسین و نرگس ایران را از راه ترک کرده‌اند. از راه کوهستان‌های کردستان، با کمک قاچاقچی‌ها یا از طریق ترکیه، یا سوار هواپیما شده‌اند و هرگز به ایران بازنگشته‌اند. در فکرشان اما، سفر فقط یک معنا دارد، همانطور که مفهوم ناتوانی در برابر حکومتی که زندگی شان را نابود کرده است، یکی است. حکومتی که آنان را از عمیق‌ترین وابستگی هایشان دور کرده است. عباس، در دانشگاه اقتصاد تدریس می‌کند، ابراهیم، وبلاگنویس است، حسین فیلمسازی است که برای تلویزیون ایران فیلم می‌سازد و نرگس مستند ساز است. نرگس، که فرزند یکی از مشاوران سابق احمدی نژاد است، یک روز در آلمان درباره حقوق بشر حرف می‌زند و دیگر نمی‌تواند به کشورش بازگردد. این چهار نفر، خاطرات همان کسانی را روایت می‌کنند که هنوز در زندان هستند و صدایشان به جایی نمی‌رسد. اما در نهایت صدایشان بدل به یک نجوای غم انگیز همه تبعیدی‌های می‌شود که رویای بازگشت به خانه را دارند."
"نرگس کلهر" فرزند مشاور سابق احمدی نژاد که پس از ساخت یک فیلم حقوق بشری از ایران خارج شد و از کشور آلمان تقاضای پناهندگی کرد یکی از شخصیت‌های این فیلم است. همچنین "ابراهیم مهتری" وبلاگ نویس و فعال جنبش سبز که پیش از این در مستند فرانسوی "تاریخچه ای از ایران ممنوع" نیز حضور داشته، از شخصیت‌های اصلی این روایت مستند از ایران است.
"مهتری" که در مراسم فرش قرمز این فیلم در ونیز حضور داشته در گفتگو با خودنویس، استقبال از این فیلم را خوب ارزیابی می‌کند و درباره بازخوردهای آن می‌گوید "این فیلم توانست به خوبی با مخاطب خارجی ارتباط برقرار کند. پس از پایان نمایش، گفتگوهای زیادی در حاشیه آن میان عوامل و تماشاگران ایجاد شد که به نظر من نشان از تاثیر گذاری فیلم داشت."
"خارج از تهران" یک بار دیگر در روز نهم سپتامبر در ونیز به نمایش در می‌آید.  جشنواره ونیز ۶۸، روز ده سپتامبر با اعلام برندگان خود در بخش مسابقه به پایان می‌رسد.

هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج