حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۲ بهمن ۱۳, یکشنبه

ماکسیمیلیان شل، بازیگر و سینماگر نامدار درگذشت

ماکسیمیلیان شل و همسرش ایوا میهانویچ
ماکسیمیلیان شل، بازیگر و سینماگر سر‌شناس اتریشی – سوئیسی و برنده جایزه اسکار در ۸۳ سالگی درگذشت.







                                                                لایک زنی فیس بوک ما

                                   توییتر سه پنج را به دوستان خود اضافه کنید
ماکسیمیلیان شل، بازیگر و سینماگر سر‌شناس اتریشی – سوئیسی و برنده جایزه اسکار در ۸۳ سالگی درگذشت.
ماکسیمیلیان شل، بازیگر و سینماگر سر‌شناس اتریشی - سوئیسی و برنده جایزه اسکار
ماکسیمیلیان شل، بازیگر و سینماگر سر‌شناس اتریشی – سوئیسی و برنده جایزه اسکار
ماکسیمیلیان شل، بازیگر و سینماگر اتریشی – سوئیسی که در سراسر جهان نامدار بود، در ۸۳ سالگی چشم بر جهان ما فروبست. پاتریسیا باوم‌باور، سخنگوی خانواده شل به رسانه‌های آلمانی‌زبان گفته است: «با اندوه بسیار تأیید می‌کنیم که ماکسیمیلیان شل در بیمارستانی در اینسبروک در اثر پیامدهای یک بیماری سخت، به طرز غیر منتظره‌ای درگذشته است.»
شل سال گذشته با ایوا میهانویچ، سوپرانیست ۳۵ ساله ازدواج کرده بود. همسر او تا آخرین لحظه در کنار بسترش بود.
چند روز پیش ماکسیمیلیان شل به خاطر ابتلا به بیماری ذات‌الریه در بیمارستانی تحت درمان قرار گرفته بود. او در آن زمان در حال بازی در یک مجموعه تلویزیونی بود. درمان ظاهراً موفقیت‌آمیز بود.
ماکسیمیلیان شل در نمایی از فیلم «قضاوت در نورنبرگ»
ماکسیمیلیان شل در نمایی از فیلم «قضاوت در نورنبرگ»
ماکسیمیلیان شل که در ۸ دسامبر سال ۱۹۳۰ در وین، پایتخت اتریش متولد شده بود، از موفق‌ترین و نامدار‌ترین بازیگران آلمانی‌زبان در سراسر جهان بود. در سال ۱۹۶۲ به خاطر بازی در فیلم «قضاوت در نورنبرگ» جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را از آن خود کرد. او نخستین بازیگر آلمانی‌زبان بود که پس از جنگ جهانی دوم جایزه اسکار گرفت.
ماکسیمیلیان شل در دامن خانواده‌ای هنرمند پرورش پیدا کرده بود. پدرش هرمان فردیناند شل، نویسنده سوئیسی و مادرش نوئه فون نوردبرگ بازیگر اتریشی بود.
مردی در اتاق شیشه‌ای (۱۹۷۵)، جولیا (۱۹۷۷)، توپکاپی (۱۹۶۴)، پرونده اودسا (۱۹۷۴)، پلی در دوردست (۱۹۷۷) و صلیب آهنین (۱۹۷۷) از دیگر فیلم‌های موفقی هستند که او در آن‌ها نقش‌آفرینی کرده است.
شل نخستین فیلمش را در سال ۱۹۷۰ ساخت. این فیلم که «عشق اول» نام داشت، محصول کشور سوئیس بود و در‌‌ همان سال هم نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان شد. فیلم «رهگذر» محصول کشور آلمان غربی، یکی دیگر از ساخته‌های اوست که در سال ۱۹۷۳ نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان شد.
ماکسیمیلیان شل و خواهرش ماریا
ماکسیمیلیان شل و خواهرش ماریا
فیلم «عابر پیاده» به کارگردانی ماکسیمیلیان شل از اندک فیلم‌های سینمای غرب بود که در طلیعه انقلاب در تهران انقلاب‌زده به نمایش درآمد. در این فیلم که در سال ۱۹۷۴ ساخته شده و محصول کشور آلمان غربی است، یک کارخانه‌دار ثروتمند به خاطر پیشینه‌ جنایتکارانه‌اش در دوران نازی‌ها به دردسر می‌افتد. در یک مناظره تلویزیونی او با پیشینه‌اش درگیر می‌شود و حقیقت از پشت پرده بیرون می‌افتد. شل در این فیلم به موضوع «گناه» و «مرگ» می‌پردازد و نشان می‌دهد که هیچکس به تنهائی گناهکار نیست. این ملت آلمان بودند که اندیشه نازیسم را پذیرا شدند. پس همه در این گناه عمومی شریک‌اند. حضور بازیگران قدیمی سینما و تآ‌تر آلمان و در رأس آنان گوستاف رودولف زلنر، به این فیلم قدرت و جذابیت خاصی داده است.
ماکسیمیلیان شل و همسرش ایوا میهانویچ
ماکسیمیلیان شل و همسرش ایوا میهانویچ
شل به عنوان برنده جایزه اسکار در سینمای هالیوود در آن سال‌ها بسیار خوش‌اقبال بود. در عرصه تئا‌تر با کارگردان بزرگی همچون گوستاف گروندپنس همکاری کرده بود. او در اپرا و تئا‌تر بازی می‌کرد، فیلمساز و مستندساز بود و افزون بر این موسیقیدان و نقاش و نمایشنامه‌نویس هم بود.
مستند «مارلن» از ساخته‌های به یاد ماندنی ماکسیمیلیان شل است. او این مستند را بر اساس یک گفت‌و‌گوی ۱۷ ساعته با مارلنه دیتریش که در آن زمان ۸۲ سال داشت ساخته بود. از این اثر به عنوان برجسته‌ترین کار سینمایی ماکسیمیلیان شل یاد می‌کنند. مارلن دیتریش هرگز این مستند را ندید.
مستند «خواهر من ماریا» یکی دیگر از آثار ماکسیمیلیان شل است که در سال ۲۰۰۲ با اقبال منتقدان و سینمادوستان مواجه شد. او در این مستند زندگی خواهرش، ماریا شل را نشان می‌دهد که در سال‌های دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ یکی از بازیگران سر‌شناس سینمای آلمانی‌زبان بود اما شهرت او تحت‌الشعاع شهرت برادرش قرار گرفت و چنان که حقش بود ندرخشید.
ماکسیمیلیان شل زندگی عاطفی بسیار پربازتابی هم داشت. رابطه عاشقانه او با ثریا اسکندری، همسر سابق محمد رضا شاه پهلوی که سه سال به درازا کشید خبرساز بود. در سال ۱۹۸۵ او با ناتالیا آندرایتشنکو ازدواج کرد و از او صاحب دختری شد. در سال گذشته او با ایوا می‌هانویچ، خواننده اپرا که ۳۵ سال دارد ازدواج کرد.

هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج