حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۷ خرداد ۲۷, یکشنبه

هنر عریان !

بعضی‌ها برای خلق یک اثر هنری دست به چه کارهایی که نمیزنن، از جمله، عکس گرفتن از ۱۷۰۰ تا زن و مرد لخت و عور دروسط شهر!













بعضی‌ها برای خلق یک اثر هنری دست به چه کارهایی که نمیزنن، از جمله، عکس گرفتن از 1700 تا زن و مرد لخت و عور دروسط شهر!


یک عکاس معروف آمریکایی به اسم "اسپنسر تونیک" (Spencer Tunick ) گیر داده به سوژه عکس گرفتن از انسانهای عریان (بمقدار انبوه!) در شهرهای مختلف دنیا که آخرینش روز 17 ژوییه در نیوکاسل (شمال انگلستان) بود و قبل از اون در بیش از 65 شهر از جمله نیویورک، مونترال، بارسلون و لندن آدمها را لخت کرده و ازشون عکس گرفته.
اسپنسر تونیک
 کسایی که در این برنامه شرکت کردن، خیلی خوشبخت هستن، جونکه بر ترس خودشون برای انجام این کار غلبه کردن
 
اسپنسر تونیک
البته تمامی کسانی که در پروژه های این عکاس شرکت می کنن کاملا بصورت داوطلبانه بوده و آدمها برای شرکت در این پروژه ها (همون لخت شدن!) سر و دست میشکنن و از سراسر دنیا آدمها با شور و اشتیاق خودشون را میرسونن به محل عکاسی!
به گفته خوده این عکاس هدف از این کار برجسته کردن عناصر تشکیل دهنده شهری(مثل ساختمونها با بناهایی با معماری ویژه) با استفاده از عوامل انسانیه و همچنین به چالش کشیدن تصویر ذهنی آدمها از بدن و جنسیت همدیگه هستش.
اسپنسر با این کاراش سعی میکنه که ثابت کنه که اونجوری هم که میگن جنسیت زیاد موضوع مهمی در جامعه نیست، بر خلاف اینکه خیلی از جوامع اینقدر باهاش مشکل دارن! 





جمهیت عریان
تجسم کنید یکهویی وارد ایستگاه قطار مرکزی نیویورک بشین و با این صحنه مواجه بشید!
البته این کار برای این عکاس خالی از دردسر نبوده و بعضی وقتها بعضیها باهاش مخالفت می‌کنن، مثل شهردار نیویورک که بهش اجازه کار نداده ولی این عکاش با شکایت کردن به دادگاه فدرال آمریکا و استناد کردن به آزادیهای موجود در قانون اساسی آمریکا تونسته اجازه کار بگیره.
در عوضش در انگلستان تا حالا خیلی تحویلش گرفتن و تا حالا چندتا کار انجام داده که آخریش به دعوت یک موزه هنری در نیوکاسل بوده.
البته ابن آدمهایی که لخت میشن دست خالی به خونشون برنمی‌گردن و این عکاس بعدا عکسهای لختیشون را برای شرکت کنندگان این برنامه ها می فرستن!

هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج