کافه سه‌پنج: احمد بیگدلی، نویسنده ایرانی درگذشت

حرکت در سطح

من را فرانسوی ببوس
روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM
و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .
گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی
غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد
عدوی تو نیستم من، انکار توام
ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.
من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی
آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم
چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک
هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۳ شهریور ۲۸, جمعه

احمد بیگدلی، نویسنده ایرانی درگذشت

احمد بیگدلی،نویسنده و منتقد ادبی، که برای داوری یک جشنواره ادبی به شهرکرد سفر کرده بود بر اثر عارضه قلبی در سن ۶۹ درگذشت.

نویسنده رمان «اندکی سایه»، صبح روز چهارشنبه ۲۶ شهریور در شهرکرد درگذشت.

احمد بیگدلی، نویسنده رمان «اندکی سایه»

بیگدلی که در فروردین ۱۳۲۴ در اهواز به دنیا آمده بود در سال ۱۳۸۵ توانست جایزه «کتاب سال» را به خاطر رمان «اندکی سایه» به دست بیاورد. این کتاب که نگارش آن در سال ۱۳۶۷ آغاز شده بود به حوادث و جریاناتی می‌پردازد که بعد از حوادث ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ در شهر آغاجاری در جنوب ایران و به هنگام اعتصاب کارگران شرکت نفت رخ می‌دهد.

پدر بیگدلی که خود کارگر شرکت نفت بود به همراه خانواده‌اش برای کار به آغاجاری مهاجرت کرده بود و از این رو این نویسنده در این شهر بزرگ شد و بالید.

احمد بیگدلی نخستین داستان‌های خود را در سال‌های دهه چهل خورشیدی در مجله فردوسی چاپ کرد و از همان دوران به نمایشنامه‌نویسی نیز روی آورد. او که پیش از انقلاب تحصیلات دانشگاهی خود را در «دانشکده هنرهای دراماتیک» تهران آغاز کرده بود، در سال ۱۳۶۰ آن را رها کرد و به همراه خانواده‌اش به یزدانشهر در حاشیه نجف آباد اصفهان مهاجرت کرد.

او به همراه حسن محمودی، علی یزدانی و سید رضی آیت از پایه‌گذاران «نشست‌های ادبی جمعه» بود.

احمد بیگدلی دارای نارحتی قلبی بود

احمد بیگدلی علاوه بر داستان‌نویسی، به فیلمنانه‌نویسی و تدریس آن نیز می‌پرداخت. گفتار فیلم مستند «پاسارگاد» ساخته مهرداد زاهدیان نیز نوشته اوست که برایش جایزه اولین «جشنواره فیلم یادگار» را برای نگارش بهترین متن به ارمغان آورد.

از دیگر کتاب‌های داستانی او می‌توان به «شبی بیرون از خانه»، «من ویران شده‌ام»، «آنای باغ سیب»، «آوای نهنگ» و «زمانی برای پنهان شدن» اشاره کرد.

او در اردیبهشت ۱۳۹۳ و چند ماه پیش از مرگ خود در گفت‌وگویی با خبرگزاری مهر گفته بود: «من در یک شهرستان کوچک کنار یک کلان شهر بزرگ زندگی می‌کنم و نمی‌توانم در بازی‌‌‌هایی که اینجا در تهران به اسم لابی در حوزه نشر صورت می‌گیرد، حضور داشته باشم. من ناراحتی قلبی دارم و فشار خونم دائماً من را رو به مرگ می‌برد اما من اصلاً دوست ندارم بمیرم. هنوز خیلی کار نانوشته دارم که باید بنویسم‌شان و هنوز به افتخاراتی که شایسته‌شان هستم، نرسیده‌ام».