«توماس ورزاک» عکاس آژانس عکس مگنوم که در سال ۲۰۰۱ در قندهار مشغول عکاسی بود، به طور اتفاقی با آرشیو عظیمی از عکس‌های اعضای طالبان مواجه می‌شود که در عکاسخانه‌ای به نام شاه و در دوران حضور طالبان در قندهار گرفته شده است.
«توماس ورزاک» عکاس آژانس عکس مگنوم که در سال ۲۰۰۱ در قندهار مشغول عکاسی بود، به طور اتفاقی با آرشیو عظیمی از عکس‌های اعضای طالبان مواجه می‌شود که در عکاسخانه‌ای به نام شاه و در دوران حضور طالبان در قندهار گرفته شده است.
به گزارش ایسنا، «فرارو» با این مقدمه ادامه داد: در این عکاسخانه تعداد زیادی از اعضای گروه طالبان به دستور ملاعمر برای گذرنامه‌هایشان عکس گرفته‌اند؛ عکس‌هایی که در آن با یک دست گل و گلدان را نگه داشته‌ا‌ند و در دستی دیگر اسلحه و در بعضی موارد ژست‌های بسیار مهربانانه‌ای هم دارند.
طالبان در ابتدای قدرت‌گرفتن، عکاسی را به طور کلی ممنوع اعلام کرد و بسیاری از عکاسخانه‌ها را به تعطیلی کشاند اما بعد از مدتی اجازه داد تا دوباره کارشان را شروع کنند، با این تفاوت که کسی حق عکاسی از اعضای طالبان را نداشت.
«سعید کمال» صاحب عکاسخانه شاه درباره گرفتن این عکس‌ها می‌گوید: باید عکس‌ها را به صورت محرمانه و در اتاق پشتی می‌گرفتم و کسی نباید متوجه وجود آنها می‌شد.
ورزاک عکس‌ها را از «سعید کمال» که پس از خروج طالبان جرات می‌کند تا آنها را در ویترین خود به نمایش بگذارد، به قیمت ۲۰ تا ۴۰ دلار خریداری می‌کند و در سال ۲۰۰۴ در کتابی به نام طالبان منتشر می‌کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر