حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۱ دی ۹, شنبه

حکم جلب برای هشت نفر در ارتباط با مرگ ویکتور خارا




ویکتور خارا برای بسیاری از مردم شیلی یک قهرمان به شمار می‌رود


یک قاضی در شیلی دستور بازداشت هشت افسر سابق ارتش را در ارتباط با پرونده قتل ویکتور خارا، خواننده سرشناس این کشور داده است.

خواننده چپگرای شیلی پس از بازداشت به استادیوم ملی سانتیاگو منتقل شد و پس از شکنجه شدید، به قتل رسید.ویکتور خارا در سپتامبر سال ۱۹۷۳ در روزهای اولیه حکومت نظامیان تحت رهبری ژنرال آگوستو پینوشه در استادیوم ملی سانتیاگو کشته شد.
جسد او بعدا در خیابان‌های پایتخت پیدا شد.
در جسد او اثر ۴۴ گلوله دیده شد.
برای ستوان پدرو باریئنتوس نونه‌ز، که در خارج از شیلی زندگی می‌کند، حکم جلب بین‌المللی صادر شده است. او دخالت خود در مرگ ویکتور خارا را رد کرده است.
قاضی میگوئل واسکوئز، آقای باریئنتوس و سرهنگ هوگو سانچز مارمونتی، افسرسابق ارتش را به قتل متهم کرده است.
شش نفر دیگر به مشارکت در قتل متهم شده‌اند.
ویکتور خارا برای بسیاری از مردم شیلی یک قهرمان به شمار می‌رود. او در بسیاری از نقاط جهان از جمله ایران، هوادار دارد.
او از بنیان‌گذاران جنبش جدید ترانه در شیلی بود و از حامیان سالوادور آلنده، رئیس جمهور شیلی به شمار می‌رفت که با کودتای نظامی سرنگون شد.
ویکتور خارا همچنین عضو حزب کمونیست شیلی بود.
او در میان هزاران نفری قرار داشت که به دنبال به قدرت رسیدن ژنرال پینوشه طی یک کودتای نظامی در یازده سپتامبر ۱۹۷۳، توسط نظامیان بازداشت و به استادیوم سانتیاگو منتقل شدند.
شاهدان عینی گفته اند که در شانزدهم سپتامبر آن سال، سربازان دستان او را شکستند و سپس به او گفتند تا گیتار خود را بنوازد. خارا شروع به خواندن یک آهنگ سوسیالیستی کرد. ظرف مدت کوتاهی او را با شلیک چندین تیر کشتند. این استادیوم هم اکنون به نام او نامگذاری شده است.
در گزارش‌های رسمی آمده که ۳۱۹۷ نفر در دوران دیکتاتوری نظامی ژنرال پینوشه کشته و یا ناپدید شدند.

هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج