روزگار از ۵۷ عجیب شد، که امثال هایده و صدها هنرمند بزرگ دیگه، به زور سرکوب، آواره و گوشهگیر شدن، و امثال شما با رانت و مشروعیتبخشی به این سانسور و سرکوب، انحصار رو در دست گرفتید...
به نظر در خانهی شجریان، رانتخواری از اصول تربیتی بوده...
اکبر گلپایگانی ( گلپا ) خسرو آواز ایران روزی در مورد شجریان گفته بود:
از راه شجریان و ابتهاج دوری کنید و راه امثال خالقی و تجویدی را ادامه بدهید. شجریان از مواهب قدرت برخوردار بود و در دهه شصت یکهتازی میکرد درحالیکه من خانه نشین بودم. من مانند شجریان و ابتهاج تودهای که حزب اللهی شدند، هر روز به رنگی در نیامدهام.
۲ نظر:
حقیقت این است که در کشمکش و جدال سیاست، هیچ کسی برنده نیست. برنده آن است که دستی به آبادانی کشورش رسانده باشد...
که البته، هرمزگان، شجریان چنین دستی به آبادانی کشورش با آن آوازهای سوزناک نرسانده است.
ارسال یک نظر