حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۷ تیر ۸, جمعه

پستان و دیگر نقاط خصوصی را خدا خلق کرده

عکس‌هایی که بیشترین خشم روحانیون یهودی را برانگیخته، آنهایی است که ماریسا پاپن را برهنه جلوی دیوار ندبه مقدس‌ترین عبادتگاه یهودیان نشان می‌دهد.او گفته:«حیرت کرده‌ام چرا آنها که باوردارند بدن و ازجمله پستان ودیگر نقاط خصوصی را خدا خلق کرده، اندام برهنه را توهین‌آمیز تلقی می‌کنند.

















یک مدل بلژیکی با انتشار عکس‌های برهنه خود در مقابل یکی از مقدس‌ترین اماکن مذهبی یهودیان در بیت المقدس خشم آنها را برانگیخته است.
ماریسا پاپن روی پشت بامی که مقابل دیوار ندبه قراردارد عکسی برهنه گرفته و منتشر کرده است.
خاخام مسئول دیوار ندبه این اقدام خانم ماریسا پاپن را " اقدامی تاسف بار" توصیف کرده است.
سال گذشته هم خانم پاپن بعد از گرفتن عکس‌های برهنه در یکی از معابد مصر مدت کوتاهی بازداشت شد.
این مدل جوان در سایت اینترنتی خود سبک زندگی‌اش را این گونه توصیف می‌کند: "آزادی عریانی که در آن نقاب‌ها از چهره برداشته و به دریا انداخته می‌شوند."
اکثر تصاویر خانم پاپن او را به صورت برهنه در گوشه و کنار جهان نشان می‌دهد.



این مدل بلژیکی در سایت خود مطلبی را تحت عنوان "دیوار شرم" انتشار داده و در آن نوشته است که تجربیاتش در مصر باعث شد که او بیشتر به "شکستن مرزهای سیاست و مذهب تمایل پیدا کند تا در دنیایی که آزادی هرچه بیشتر جنبه تجملی پیدا کرده است بتواند مذهب شخصی خود را نشان دهد."
ماریسا پاپن گفته است که سفر سه روزه او به اسرائیل با هفتادمین سالگرد تاسیس اسرائیل و انتقال جنجال برانگیز سفارت آمریکا به بیت المقدس در ماه مه مصادف بود.
چند عکس ماریسا پاپن او را به شکل برهنه در بحر میت و در پیچیده به دور میله پرچم اسرائیل نشان می‌دهد.
اما عکس‌هایی که بیشترین خشم مقامات مذهبی یهودیان را برانگیخته است، آنهایی است که ماریسا پاپن را برهنه در مقابل دیوار ندبه نشان می‌دهد.
دیوار ندبه مقدس‌ترین عبادتگاه یهودیان است.
مقامات مذهبی یهودیان بلافاصله به اقدام ماریسا پاپن واکنش نشان داده و آن را یک واقعه شرم آور، تاسف بارو بسیارجدی خوانده اند که موجب اهانت به عقاید زائران یهودی در این عبادتگاه شده است.
ماریسا پاپن در فیسبوک خود نوشته است: "من از این موضوع حیرت کرده‌ام که چرا باورمندان به خلقت بدن انسان توسط خداوند (از جمله پستان و دیگر نقاط خصوصی) اندام برهنه را توهین‌آمیز تلقی می کنند."
بعضی از پیام‌هایی اینترنتی خطاب به ماریسا پاپن او را به یهودستیزی متهم کرده و نوشته‌اند که او عمدا با خودداری از عکس گرفتن در اماکن مقدس مسلمانان نخواسته است که احساسات آنها را جریحه‌دار کند.
او این اتهامات را رد می‌کند و به روزنامه تایمز اسرائیل گفته است که دلیل عکاسی در آن اماکن تنها این بوده "که از نظر زیباشناختی امکان گرفتن عکس‌های بهتری در آنها وجود داشت."
خانم پاپن در یکی از عکس‌های برهنه خود منظره قبةالصخره (مسجد با گنبد طلایی که گاه با قدس اشتباه گرفته می‌شود.) را تماشا می‌کند.




First of all, ‘don’t judge a book by its title’… This purely implies the shame you, dear reader, (perhaps) will project on me because I have done something so disrespectful, I should burn in hell.  I know my mailbox is about to fill up with threats and angriness again - to all the people typing down their furiosity right now, save your energy. I don’t even open them.

After my escapades in Egypt (read here). I knew that I wanted to push the bounderies of religion and politics even further. Breaking down the walls that have been build to keep all our wandering souls on this planet somehow under control.
With other words, showing my personal religion in a world where freedom is becoming a very luxurious thing.

That freedom this time was captured by Mathias Lambrecht on a 3-day road trip through Israël. From Tel Aviv to Jerusalem, to the Dead Sea and back. I don’t know if this was coincidence or not, but exactly when we arrived the American embassy opened and on the day we were in Jerusalem, Israël was celebrating their 70 year independence-anniversary.
​While the rest of Jerusalem was celebrating,  I was enjoying the afternoon sun on a rooftop after a morning of running around in the desert - capturing our last frames of the trip.

I’ll probably share some more images of this series later on but for now, the other images of this series can be seen at the Frank Rose Gallery in Knokke, Natiënlaan 52.  Which will be open from today till the end of September.

​Photography by Mathias Lambrecht 

Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture

هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج