حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۶ فروردین ۱۳, یکشنبه

باب دیلن سرانجام مدال نوبل ادبی را به سینه‌اش آویخت

لئونارد کوهن، هنرمند فقید کانادایی گفته بود اهدای نوبل ادبی به باب دیلن مثل این است که بر فراز قله اورست پلاکاردی بیاویزیم با این مضمون که اینجا مرتفع‌ترین قله جهان است. اکنون با پنج ماه تأخیر روی قله اورست پلاکارد را آویختند: اینجا بلندترین قله جهان است.








لئونارد کوهن، هنرمند فقید کانادایی گفته بود اهدای نوبل ادبی به باب دیلن مثل این است که بر فراز قله اورست پلاکاردی بیاویزیم با این مضمون که اینجا مرتفع‌ترین قله جهان است. اکنون با پنج ماه تأخیر روی قله اورست پلاکارد را آویختند: اینجا بلندترین قله جهان است.
کمیته نوبل ۱۳ اکتبر / ۲۲ مهر باب دیلن را برنده جایزه نوبل ادبیات سال ۲۰۱۶ اعلام کرد.
کمیته نوبل ۱۳ اکتبر / ۲۲ مهر باب دیلن را برنده جایزه نوبل ادبیات سال ۲۰۱۶ اعلام کرد.
باب دیلن سرانجام، شامگاه گذشته در استکهلم مدال نوبل ادبی را در یک محفل خصوصی، پشت درهای بسته و بدون حضور خبرنگاران دریافت کرد و بعد از آن هم روی صحنه رفت و بدون آنکه حتی یک کلمه درباره نوبل ادبی حرف و سخنی بگوید، کاری را انجام داد که فارغ از همه جنجال‌هایی که در این چند ماه گذشته در اطراف او اتفاق افتاده، در سراسر زندگی هنری‌اش انجام داده بود: روی صحنه رفت و ترانه اجرا کرد.
سارا دانیوس، دبیر دائمی آکادمی نوبل گفت: «در یک محفل خصوصی مدال نوبل ادبی به دیلن اهدا شد.»
دیلن شرط کرده بود که رسانه‌ها در این مراسم حضور نداشته باشند.
کمیته نوبل اکتبر سال گذشته اعلام کرد که جایزه نوبل ادبی به خاطر «خلق بیانی شاعرانه مبتنی بر سنت موسیقی آمریکایی» به باب دیلن، خواننده و ترانه‌سرای آمریکایی تعلق می‌گیرد. آکادمی نوبل اما تا ۱۲ روز موفق نشد با او تلفنی صحبت کند. آکادمی نوبل این موضوع را به بی‌نزاکتی باب دیلن تعبیر کرده بود.

سارا دانیوس، دبیر دائمی آکادمی سوئد از ترانه «بلوند بر لوند» باب دیلن به عنوان نمونه درخشانی از تسلط این ترانه‌سرای آمریکایی بر صنایع ادبی یاد کرده و او را با شاعرانی مانند هومر مقایسه کرده بود.
برخی ‌ترانه‌های دیلن مانند «بزرگراه ۶۱»، «دیدار دوباره»، «بلوند بر بلوند»، «آقای تمبورین من»، «چون یک خانه‌به‌دوش» و «دمیدن در باد» به تاریخ موسیقی جهان راه یافته‌اند. دیلن پیش از این جوایز پولیتزر، گرمی، گلدن گلوب و پولار را هم از آن خود کرده است.
ارزش جایزه نوبل ادبی هشت میلیون کرون سوئد است. برای دریافت این مبلغ دیلن موظف است در طی شش ماه خطابه نوبل‌اش را به شکل کتبی یا در قالب یک پیام ویدیویی تقدیم آکادمی نوبل کند.
به گفته دبیر دائمی آکادمی سوئد ظاهراً دیلن در هفته‌های آینده نسخه نهایی پیام ویدیویی‌اش را برای آکادمی ارسال می‌کند.
بعد از برگزاری این مراسم ظاهراً دست و پاگیر اهدای جایزه نوبل، باب دیلن با کلاه سفید، کت مشکی و چکمه در استکهلم روی صحنه رفت و یک کنسرت دو ساعته برگزار کرد.
گاردین گزارش داده که در این برنامه دیلن به اجرای ترانه‌های شناخته‌شده‌اش بسنده کرد. این‌بار اما اعضای آکادمی نوبل هم در کنسرت او شرکت کرده بودند.
باب دیلن، پیش از این گفته بود هرگز وقت نکرده به این فکر کند که آیا ترانه‌های او در قلمرو ادبیات هم جای می‌گیرد یا نه.
او گفته بود تعجب می‌کند که چگونه در صف نویسندگانی مانند آلبر کامو و ارنست همینگوی قرار گرفته.

دیلن گفته بود: «اگر می‌دانستم روزی نوبل ادبی می‌گیرم، مثل این بود که من بگویند روزی به کره ماه سفر می‌کنی.»
اکنون می‌توان گفت او در کره ماه است. اورست هم همچنان بلندترین قله است. با این حال آیا کسی به یاد می‌آورد سال گذشته به چه کسی جایزه نوبل ادبی تعلق گرفته؟





رادیو زمانه

هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج