حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۴ شهریور ۱۲, پنجشنبه

بهرام بیضایی: تا زمانی که کار جدی نداشته باشم به ایران بازنمی‌گردم

بهرام بیضایی همیشه در صدر لیست دریافت نشان "ایسفا" بود اما از آنجا که او در خارج از ایران سکونت دارد این امکان وجود نداشت تا اینکه مدتی پیش با بیضایی تماس گرفتند و از او خواست این نشان را بپذیرد. 






شب گذشته در ششمین جشن فیلم کوتاه مستقل  نشان "ایسفا" در غیاب بهرام بیضایی به او اهدا شد.
در ادامه مراسم کیانوش عیاری و ایرج رامین فر به صورت نمادین روی صحنه آمدند تا نشان "ایسفا" را تقدیم بیضایی کنند، البته این نشان روز گذشته توسط محمدرضا درویشی، موسیقیدان شناخته شده، در خارج از ایران به این کارگردان اهدا شد.


مجید برزگر، رییس انجمن فیلم کوتاه با توضیح اینکه پیش از این نشان "ایسفا" به هنرمندانی چون عباس کیارستمی، رخشان بنی اعتماد، ناصر تقوایی و کیانوش عیاری اهدا شد، افزود بهرام بیضایی همیشه در صدر لیست دریافت نشان "ایسفا" بود اما از آنجا که او در خارج از ایران سکونت دارد این امکان وجود نداشت تا اینکه مدتی پیش با بیضایی تماس گرفتند و از او خواست این نشان را بپذیرد. 
به گفته برزگر، بیضایی در‌‌ همان تماس گفت تا زمانی که کار جدی نداشته باشد به ایران باز نمی‌گردد و از آنجا که کار جدی برای او فیلمسازی است است ابراز امیدواری کرد که به زودی این امکان برای او فراهم شود.

هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج