حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۳ اسفند ۱, جمعه

زاون قوکاسیان منتقد سینمای ایران درگذشت

زاون قوکاسیان، منتقد، مدرس و فیلمساز ایرانی، امروز جمعه اول اسفند ، در ۶۴ سالگی در پی ابتلا به سرطان معده، در زادگاهش اصفهان درگذشت.






زاون قوکاسیان، منتقد، مدرس و فیلمساز ایرانی، امروز جمعه اول اسفند ، در ۶۴ سالگی در پی ابتلا به سرطان معده، در زادگاهش اصفهان درگذشت.
او علاوه بر نگارش یادداشت و نقدهای سینمایی، چندین عنوان کتاب در حوزه سینما و سینماگران تالیف کرد و در چند دوره از جشنواره های سینمایی در ایران، اتریش و ارمنستان جزو هیئت داوران بود.
داریوش مهرجویی، کارگردان سینمای ایران در گفت و گو با بی بی سی فارسی گفت: "آخرین بار او را در فستیوال ارمنستان دیدم که ماشاء الله سرحال و قبراق بود... او یکی از بهترین نویسندگان سینمایی و منتقدان واقعی بود که نه تنها مقالات کوتاه بلکه کتاب های قطور درباره فیلمسازهای معتبر می نوشت و نشان می داد که واقعا حرفه ای است و تامل و تعمق در حرفه سینما را بسیار جدی می گیرد."


آقای قوکاسیان، در سال ۱۳۲۹ در اصفهان به دنیا آمد و از دانشگاه همین شهر، در رشته شیمی فارغ التحصیل شد، اما از همان جوانی سینما را برگزید.
در سال ۱۳۵۰، فیلمسازی را با فیلم های کوتاه ۸ میلی متری در سینمای آزاد آغاز کرد و مدتی نیز سرپرست سینمای آزاد اصفهان بود.
او به عنوان کارگردان چند فیلم کوتاه، مستند و داستانی ساخت از جمله: در فلق ( کوتاه ۱۳۵۰)، عروس کهن ( کوتاه ۱۳۵۲)، فصلی دیگر (کوتاه ۱۳۵۵)، نقش خیال (مستند ۱۳۶۶)، خاج شویان (مستند ۱۳۶۱) و همه فرزندان من (داستانی ۱۳۶۳).
خسرو سینایی، فیلمساز،‌ در گفت و گو با بی بی سی فارسی گفت: "زاون از دلسوزترین، فعال ترین و سالم ترین کسانی بود که من شاید در بیش از ۴۰ سال در سینمای ایران شناختم و آن قدر به صداقت و حسن نظرش اعتقاد داشتم که هروقت از من می پرسیدند با کدام منتقد می خواهی صحبت کنی، من از زاون یاد می کردم. او مرد بسیار شریف و زحمتکشی بود و همه آنهایی که او را می شناسند، فکر می کنم جز این نمی توانند نظری داشته باشند. من شاهد این بودم که چقدر در راه اعتلای سینما در میان جوانان اصفهان که در کلاس هایش شرکت می کردند فعال بود."
اولین کتاب زاون قوکاسیان در حوزه سینما در سال ۱۳۵۰ منتشر شد که درباره فیلم "چشمه" ساخته آربی آوانسیان نوشت. نوشتن کتابی درباره یک فیلم تا آن زمان در سینمای ایران سابقه نداشت. 


او کار تک نگاری درباره فیلم ها و بعد کارگردانان و هنرپیشه های سینمای ایران را در چهار دهه بعد ادامه داد و ۲۴ عنوان کتاب درباره سینماگرانی از جمله بهرام بیضایی، عباس کیارستمی، بهمن فرمان آرا، مسعود کیمیایی، خسرو سینایی، مسعود جعفری جوزانی، فاطمه معتمد آریا، ارحام صدر، گلاب آدینه و مجید انتظامی تالیف و منتشر کرد.
کانون تهیه‌کنندگان فیلم ایران در پیامی که در پی درگذشت او منتشر کرده، خبر داده که او تا مدتی پیش به "ضبط تصویری تاریخ سینمای ایران در موزه سینما" مشغول بوده است. 
زاون قوکاسیان همچنین مدتی در دانشگاه های سوره تهران و سپهر اصفهان تدریس کرده بود. 
او در ماه های اخیر، در بیمارستانی در اتریش چند بار تحت عمل جراحی قرار گرفته بود و اوایل بهمن ماه به ایران بازگشت، اما معالجات پزشکی نتوانست بیماری وی را مهار کند و سرانجام در منزلش در اصفهان درگذشت.

هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج