نسرین ستوده در بارهٔ نقش خود در فیلم «تاکسی» سخن می گوید. فیلمی که جعفر پناهی علیرغم ممنوعی الکار بودن آنرا ساخته است. شنبهٔ پیش «تاکسی» در برلیناله جایزهٔ خرس طلایی را ربود.
اشپیگل۲۳ فوریه ۲۰۱۵
«ممنوعیت برای من اهمیتی ندارد»
نسرین ستوده در بارهٔ نقش خود در فیلم «تاکسی» سخن می گوید. فیلمی که جعفر پناهی علیرغم ممنوعی الکار بودن آنرا ساخته است. شنبهٔ پیش «تاکسی» در برلیناله جایزهٔ خرس طلایی را ربود.
اشپیگل: شما که فعال حقوق بشر هستید چه شد که نقشی در این فیلم به عهده گرفتید؟
ستوده: جعفر پناهی اکتبر سال گذشته ناغافل به خانه ما آمد و از پروژه ای که پیش رو
داشت سخن گفت. برای من باعث افتخار بود در فیلم پناهی بازی کنم اما با متن فیلمنامه نمی توانستم کنار بیایم. او گفت مساله ای نیست. خودت باش. چنین شد که در فیلم فعال حقوق بشری هستم که سوار تاکسی می شود تا به خانهٔ غنچهٔ قوامی یک زندانی صاحب نام برود و با خانوادهٔ او دیدار کند؛ غنچهٔ قوامی به جرم اینکه زن بود و می خواست بازی والیبال مردان را تماشا کند درآن روز ها در اوین زندانی بود. من در فیلم از بی عدالتی هایی سخن می گویم که با آن مواجه هستیم.
اشپیگل: فیلم ساختن علیرغم ممنوعیت خطرناک نیست ؟
ستوده: برای من ممنوعیت اهمیتی ندارد. جعفر حق دارد فیلمش را بسازد. ما سر این مسائل با هم شوخی می کردیم. می گفتیم حالا که به من اجازه نمی دهند وکالت کنم و به تو اجازه نمی دهند فیلم بسازی بیا شغل هامان را عوض کنیم. تووکالت کن، من می روم فیلم می سازم.
اشپیگل : شما حدود سه سال زندان بودید چون وکالت مخالفان را به عهده گرفتید. حالا نگران نیستید باز برایتان درد سری ایجاد شود؟
ستوده: این فیلم یک گام کوچک اما مهم درجهت باز شدن فضای جامعهٔ ماست . می توانیم به افراطیون ـ و همچنین خودمان ـ تبریک بگوئیم که دست کم تا حالا... از بروز خشم شان خود داری کرده اند . شاید هم برای چنین نتیجه گیری هایی هنوز زود باشد. در روزنامه های ما به «تاکسی» انگ ضد ایرانی بودن زده اند. خیلی ها به طعنه می گویند اصلا چطورامکان دارد که پناهی با وجود ممنوعیت شغلی بتواند فیلمی بسازد.
اشپیگل: حالا واقعا چه جوری توانسته است با وجود ممنوعیت فیلم را بسازد؟
ستوده: برای اینکه خیلی جلب توجه نکند پناهی دوربین ها را در تاکسی تا جایی که ممکن بود استتار کرده بود. به همین دلیل در دو روزی که من فیلمبرداری داشتم به مشکلی بر نخوردیم.
اشپیگل: فکر می کنید یک زمانی بشود خودتان در سینما این فیلم را ببینید؟
ستوده: با اینکه ما هر دو مان ممنوع الخروج هستیم قطعا یک زمانی این فیلم را در خارج خواهیم دید. اما برای من مهمتر از آن، این است که «تاکسی» در ایران مجوز نمایش بگیرد و ما در اولین نمایش حضور داشته باشیم.
مصاحبه کنندگان: نسرین بصیری و دیتر بدنارتس
«ممنوعیت برای من اهمیتی ندارد»
نسرین ستوده در بارهٔ نقش خود در فیلم «تاکسی» سخن می گوید. فیلمی که جعفر پناهی علیرغم ممنوعی الکار بودن آنرا ساخته است. شنبهٔ پیش «تاکسی» در برلیناله جایزهٔ خرس طلایی را ربود.
اشپیگل: شما که فعال حقوق بشر هستید چه شد که نقشی در این فیلم به عهده گرفتید؟
ستوده: جعفر پناهی اکتبر سال گذشته ناغافل به خانه ما آمد و از پروژه ای که پیش رو
داشت سخن گفت. برای من باعث افتخار بود در فیلم پناهی بازی کنم اما با متن فیلمنامه نمی توانستم کنار بیایم. او گفت مساله ای نیست. خودت باش. چنین شد که در فیلم فعال حقوق بشری هستم که سوار تاکسی می شود تا به خانهٔ غنچهٔ قوامی یک زندانی صاحب نام برود و با خانوادهٔ او دیدار کند؛ غنچهٔ قوامی به جرم اینکه زن بود و می خواست بازی والیبال مردان را تماشا کند درآن روز ها در اوین زندانی بود. من در فیلم از بی عدالتی هایی سخن می گویم که با آن مواجه هستیم.
اشپیگل: فیلم ساختن علیرغم ممنوعیت خطرناک نیست ؟
ستوده: برای من ممنوعیت اهمیتی ندارد. جعفر حق دارد فیلمش را بسازد. ما سر این مسائل با هم شوخی می کردیم. می گفتیم حالا که به من اجازه نمی دهند وکالت کنم و به تو اجازه نمی دهند فیلم بسازی بیا شغل هامان را عوض کنیم. تووکالت کن، من می روم فیلم می سازم.
اشپیگل : شما حدود سه سال زندان بودید چون وکالت مخالفان را به عهده گرفتید. حالا نگران نیستید باز برایتان درد سری ایجاد شود؟
ستوده: این فیلم یک گام کوچک اما مهم درجهت باز شدن فضای جامعهٔ ماست . می توانیم به افراطیون ـ و همچنین خودمان ـ تبریک بگوئیم که دست کم تا حالا... از بروز خشم شان خود داری کرده اند . شاید هم برای چنین نتیجه گیری هایی هنوز زود باشد. در روزنامه های ما به «تاکسی» انگ ضد ایرانی بودن زده اند. خیلی ها به طعنه می گویند اصلا چطورامکان دارد که پناهی با وجود ممنوعیت شغلی بتواند فیلمی بسازد.
اشپیگل: حالا واقعا چه جوری توانسته است با وجود ممنوعیت فیلم را بسازد؟
ستوده: برای اینکه خیلی جلب توجه نکند پناهی دوربین ها را در تاکسی تا جایی که ممکن بود استتار کرده بود. به همین دلیل در دو روزی که من فیلمبرداری داشتم به مشکلی بر نخوردیم.
اشپیگل: فکر می کنید یک زمانی بشود خودتان در سینما این فیلم را ببینید؟
ستوده: با اینکه ما هر دو مان ممنوع الخروج هستیم قطعا یک زمانی این فیلم را در خارج خواهیم دید. اما برای من مهمتر از آن، این است که «تاکسی» در ایران مجوز نمایش بگیرد و ما در اولین نمایش حضور داشته باشیم.
مصاحبه کنندگان: نسرین بصیری و دیتر بدنارتس
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر