حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۳ دی ۱۶, سه‌شنبه

وزارت اطلاعات مانع از برگزاری نشست ادبی کانون نویسندگان ایران شد


کانون نویسندگان ایران در صفحه فیس‌بوک خود نوشته است قرار بود نشست «عصر ترجمه» روز سه‌شنبه ۱۶ دی‌ماه در منزل یکی از اعضا برگزار شود، اما روز دوشنبه «صاحبخانه به یکی از ادارات وزارت اطلاعات احضار و به وی تأکید شد که جلسه را لغو کند در غیر این صورت نیروی انتظامی مداخله خواهد کرد.»


کانون نویسندگان ایران اعلام کرد که نشست ویژه ترجمه که قرار بود از سوی این کانون برگزار شود، با فشار وزارت اطلاعات برگزار نشد.

کانون نویسندگان ایران
کانون نویسندگان ایران

کانون نویسندگان ایران در صفحه فیس‌بوک خود نوشته است قرار بود نشست «عصر ترجمه» روز سه‌شنبه ۱۶ دی‌ماه در منزل یکی از اعضا برگزار شود، اما روز دوشنبه «صاحبخانه به یکی از ادارات وزارت اطلاعات احضار و به وی تأکید شد که جلسه را لغو کند در غیر این صورت نیروی انتظامی مداخله خواهد کرد.»
کانون نویسندگان نامی از فرد احضار شده نبرده اما نوشته است در نشست «عصر ترجمه» بنا بود بابک احمدی، احمد پوری، ناصر زرافشان، فرزانه طاهری، علی عبداللهی و حسن مرتضوی سخنرانی کنند.
در اواخر آذرماه نیز مأموران امنیتی با احضار یکی از اعضای کانون از برگزاری جلسه جمع مشورتی کانون در خانه وی جلوگیری کردند.
در دی‌ماه سال گذشته هم مأموران امنیتی از برگزاری جلسه ماهانه کانون جلوگیری کرده بودند.
با این حال، روز جمعه هفتم شهریورماه سال جاری، مجمع عمومی کانون نویسندگان ایران پس از ۱۲ سال در مکانی خصوصی، در تهران برگزار شد و عده زیادی از اعضای کانون از سراسر ایران در این مجمع حضور یافتند و هیأت دبیران آن را انتخاب کردند.
پس از برگزاری مجمع عمومی کانون نویسندگان ایران، غلامحسین محسنی اژه‌ای، سخنگوی قوه قضائیه، کانون نویسندگان ایران را تهدید به برخورد قانونی کرد. به گفته اژه‌ای چنانچه کانون نویسندگان در زمانی که برای آن محدودیت ایجاد شده، فعالیت‌هایش را از سر بگیرد، دادستان با آن برخورد قضائی خواهد کرد.
پس از آن عباس صالحی، معاون امور فرهنگی وزارت ارشاد با بیان این‌که «درباره صحبت‌های اژه‌ای حرف خاصی ندارم»، گفت از تشکیل مجمع عمومی کانون نویسندگان بی‌اطلاع است و وزارت ارشاد هم «نه اطلاعی داشته، نه نظری داشته و نه در برگزاری آن نقشی داشته است».
حسین قنادیان، رئیس سازمان بسیج هنرمندان، عملکرد وزارت ارشاد و رویکردهای معاونت هنری آن را نگران‌کننده خواند و از این وزارتخانه خواست که امکانات مالی جمهوری اسلامی را از دست آن‌چه وی «حلقه‌های وابسته به جریان معارض نظام و انقلاب» نامید، دربیاورند.
سال گذشته عباس صالحی، معاون فرهنگی وزارت ارشاد از سرگیری فعالیت کانون نویسندگان ایران را مشروط به دگرگونی‌هایی در اساسنامه آن و جدایی کانون از پیشینه‌اش که با تاریخ مبارزات مدنی مردم ایران در آمیخته است، کرده بود.
کانون نویسندگان ایران در سال ۱۳۴۷ با انتشار بیانیه‌ای آغاز به کار کرد. این کانون در‌ چهار دهه فعالیتش برای آزادی اندیشه و بیان و دفاع از حقوق مدنی مردم، در عرصه‌ بیان و نویسندگی همواره با مخالفت و کارشکنی حکومت‌ها و دولت‌ها مواجه بوده و هرگز خود را از متن مبارزات مدنی مردم جدا ندانسته است.

هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج