حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۲ اسفند ۲۴, شنبه

صاحب بوسه‌ نمادین جنگ‌جهانی دوم درگذشت

یک مرد آمریکایی که بوسه‌اش بر لبان یک پرستار به تصویری نمادین از پایان جنگ جهانی دوم تبدیل شد، در سن ۸۶ سالگی درگذشته است.

از گلن مک‌دافی به عنوان ملوان جوانی نام برده شده که در عکس تاریخی روز شکست ژاپن در جنگ جهانی دوم دیده می‌شود.


یک مرد آمریکایی که بوسه‌اش بر لبان یک پرستار به تصویری نمادین از پایان جنگ جهانی دوم تبدیل شد، در سن ۸۶ سالگی درگذشته است.
از گلن مک‌دافی به عنوان ملوان جوانی نام برده شده که در عکس تاریخی روز شکست ژاپن در جنگ جهانی دوم دیده می‌شود.
به گفته دختر آقای مک‌دافی، او یکشنبه گذشته در یک خانه سالمندان درگذشت.
این عکس به وسیله آلفرد آیزنشتد در چهاردهم اوت ۱۹۴۵ و پس از اعلام تسلیم ژاپن در میدان تایم نیویورک گرفته شده است.
به گفته آقای مک‌‌ دافی، او آن روز عازم دیدن دوست دخترش بود که در ایستگاه مترو خبر پایان جنگ را شنید.
آقای مک‌دافی در توضیح حوادث این روز گفته بود: "بسیار خوشحال بودم. به خیابان دویدم."
آقای مک‌دافی که در آن زمان ۱۹ سال سن داشت، در خیابان چشمش به یک دختر جوان افتاد.
گلن مک‌دافی در ادامه گفت: "آن گاه چشمم به این پرستار افتاد... او مرا در حالی که فریاد می‌کشیدم و لبخند بزرگی بر لب داشتم، دید... به سراغش رفتم و بوسیدمش."
ادیت شین که در بیمارستانی در نزدیکی میدان تایم نیویورک کار می‌کرد، مدعی شده بود که فرد دریافت‌کننده بوسه در این عکس است.
خانم شین چهار سال پیش درگذشت.

هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج