نامزدهای دوازدهمین دورۀ جایزۀ هوشنگ گلشیری
چنانکه پیشتر اعلام شد، تا اطلاع ثانوی درجایزۀ گلشیری فقط نخستین مجموعهداستان و نخستین رمان نویسندگان بررسی خواهند شد. داوران این دوره، پس از خواندن تمامی کتابهای واجد شرایط این دوره (یعنی مجموعهداستانها و رمانهای اول که برای نخستین بار در سال 1390 در ایران منتشر شدهاند و فهرستشان در سایت بنیاد درج شده است) و بحث دربارۀ آنها در جلسات متعدد، آثار زیر را در دو بخش به عنوان نامزدهای این دوره معرفی کردند. برندگان این دوره پس از بحث و بررسی نهایی داوران تا ماه آینده اعلام خواهند شد.
بخش رمان اول (شامل رمان، داستان بلند، مجموعۀ داستانهای بههمپیوسته)
(از نویسندگانی که پیشتر رمان منتشر نکردهاند)
(به ترتیب الفبایی نام کتاب)
بخش مجموعهداستان اول
(از نویسندگانی که پیشتر مجموعهداستان منتشر نکردهاند)
(به ترتیب الفبایی نام کتاب)
چهارشنبه 20 دی 1391
بیانيـﮥ گروه کاری دوازدهمین دورۀ جایزۀ هوشنگ گلشیری
جایزۀ گلشیری دوازدهمین دورۀ خود را آغاز میکند. در مراسم اهدای جوایز برندگان یازدهمین دوره گفتيم که «شرایطی که گاه بر بنیاد تحمیل میشود ... کار را از استانداردهای مورد نظر دستاندرکاران این جایزه دور میکند». بر کسانی که از نزديک با روند کار آشنا هستند پوشيده نيست که تلاش دستاندرکاران جایزه در یازده دورۀ گذشته همواره معطوف به حفظ سطح کیفی مورد نظر بنیاد بوده است. با مروری بر دورههای پيشين درمییابیم که از دورۀ سوم به بعد در روش انتخاب آثار نامزد دریافت جایزه تغییری داديم، به اين معنا که گذشته از ارزيابان که موظف به خواندن کتابها بودند، فرمهای نظرخواهی نیز تهیه میشد و در اختیار صاحبنظران قرار میگرفت. با اتکا به آرای هر دو گروه بود که شماری از آثار به مرحلـﮥ دوم می رسيد و داوران از ميان اين کتابها برندگان هر دوره را انتخاب میکردند. این شیوۀ دومرحلهای تضمينی بود برای تقويت کيفيت فرايند انتخاب. اما رفتهرفته از تعداد کتابهایی که اهل نظر در فرمهای نظرخواهی به آنها امتياز میدادند، کاسته میشد. اين روندِ رو به کاهش اسباب نگرانی ما را فراهم میکرد، زيرا اگر جريان به همين منوال ادامه مییافت، چه بسا برای در نظر گرفتن امتيازهایی که نظردهندگان داده بودند، دچار دردسر میشديم، زيرا از پيش قرار گذاشته بوديم که آرای نظردهندهای را در ارزيابی آثار به حساب آوريم که دستکم پنج کتاب را خوانده باشد و از آن ميان آثاری را برگزيده باشد. حال شرايط چنان داشت دگرگون میشد که برای حفظ کيفيت فرايند انتخاب کتابهای برتر میبايست در روش کار خود بازبينی میکرديم. در عين حال، به اين نکته اذعان داشتيم که ديگر نمیشود با فشار آوردن بيش از اندازه بر نظردهندگان و نيز ارزيابان آنها را موظف به خواندن تعداد بيشتری از کتابها کرد، زيرا تا همينجا نيز سخت مديون همکاری صميمانـﮥ ايشان بوديم. از اينرو، گروه کاری جایزۀ گلشیری با برگزاری چندين نشست مشورتی، ضمن گفتوگو و بحث دربارۀ علت بروز اين وضعيت، به اين نتيجه رسيد که پافشاری بر ادامـﮥ همین روش در شرایط کنونی به بهای از دست رفتن بخشی از کیفیت جایزه تمام خواهد شد و این چیزی است که برای بنیاد پذیرفتنی نیست. پس به جستجوی راهکاری جدید برآمدیم تا هم جایزه را حفظ کنیم و هم کیفیت آن را در سطح مطلوب خود تا حد امکان نگاه داریم.
بنياد گلشیری باور دارد که مطلوبترين شکل آن است که همـﮥ داوران بتوانند تمام آثار سال مورد نظر را بخوانند و با بررسی و مقایسـﮥ آنها دست به انتخاب بزنند. فراهم آوردن چنين امکانی مستلزم بهکارگیری شمار بيشتری از داوران موظف است که در شرايط کنونی جلب چنین همکاری گستردهای نامحتمل مینماید. به همين دليل، خود را ناگزیر ديديم از میان دو بخش اصلی جایزه، یکی را کنار بگذاریم. تصمیم برای اینکه در چنین وضعیتی تمام کوشش خود را متوجه حفظ بخش رمان و مجموعهداستان اول کنيم و از بررسی بخش دیگر صرف نظر کنیم، شاید نیازی به توجیه نداشته باشد. جایزۀ گلشیری از همان بدو کار خود، با تفکیک بخش رمان و مجموعه داستان اول از بخش آثار نویسندگانی که پیشتر کتابی در این دو حوزه منتشر کرده بودند اهمیت ویژهای را که برای نخستین آثار نویسندگان قائل بود نشان داد و تلاش کرد تا به صورت جداگانه صداهای جدید در ادبیات را برجسته کند و حال نیز که بایست برای تداوم کار یکی از دو بخش را برگزيند، شناساندن و پشتیبانی از نويسندگان تازهکار را مقدم تلقی کرده است.
به دنبال چنین تصميمی، طبعا شیوۀ بررسی کتابها نیز از این دوره تغییر میکند. بنیاد با محدود کردن آثار مورد بررسی به آثار اول، حال میتواند با اتکا به روش مطلوب خود کار را ادامه دهد، یعنی داوران تمامی آثار را از ابتدا تا انتها بخوانند و دستاندرکاران بنیاد هم امکان بحث و تبادل نظر منظم داوران دربارۀ خواندههایشان و ثبت بحثهای جلسات را با حضور نمایندۀ گروه کاری جایزه فراهم آورند. به اين ترتيب روند کار يکپارچهتر می شود و داوری نهايی بر عهدۀ همان کسانی خواهد بود که نامزدها را تعیین کردهاند. (جزئیات بيشتر در آييننامـﮥ جديد شرح داده شده است.) بدیهی است که امیدواریم در آينده شرایطی فراهم شود که بتوانیم با همین روش بار دیگر تمامی آثار را مانند دورههای پیشین در جایزه بگنجانیم.
جایزۀ گلشیری کار را با دو گروه داور در دو بخش مجموعهداستان اول (از نویسندگانی که پیشتر مجموعهداستان منتشر نکردهاند) و رمان اول (از نویسندگانی که پیشتر رمان منتشر نکردهاند) پی خواهد گرفت. داورانی که لطف کردند و پذیرفتند با ما همکاری کنند در بخش مجموعه داستان خانم هلن اولیایینیا، آقایان شاپور بهیان، علی خدایی، مهدی ربی و فرهاد کشوری، در بخش رمان خانمها فرشته احمدی، بهناز علیپور گسکری، آقایان محمد حسینی، کامران سپهران و عنایت سمیعی خواهند بود. (مختصری از شرح احوال و پيشينـﮥ کاری داوران در سايت بنياد گلشیری منتشر خواهد شد.)
آییننامـﮥ جدیدی نیز برای شکل جدید جایزه تدوین شده است که پس از نهایی شدن در نخستین جلسـﮥ داوران بر اساس پیشنهادهای آنان، در سایت بنیاد انتشار خواهد یافت. فهرستی که بنیاد از رمانها و مجموعهداستانهای اول منتشرشده در سال 1390 تهیه کرده است نیز در سایت منتشر می شود تا چنانچه نیاز به اصلاح داشت، به بنیاد گوشزد شود و نویسندگانی که اثرشان در فهرست از قلم افتاده بتوانند آثارشان را به دست بنیاد برسانند.
گروه کاری جایزۀ گلشیری: یونس تراکمه (هماهنگکننده و نمایندۀ گروه کاری در جلسات داوران)، محمدحسن شهسواری، فرزانه طاهری، نسترن موسوی
شهریور 1391
داوران
بخش رمان اول، داستان بلند، مجموعه داستانهای به هم پیوسته
فرشته احمدی؛ متولد سال ۱۳۵۱، خرمآباد، فوق لیسانس معماری
نویسندۀ مجموعه داستان „سارای همه“، نشر قصه، ۱۳۸۳؛ رمان „پری فراموشی“، انتشارات ققنوس، ۱۳۸۷؛ رمان „جنگل پنیر“، انتشارات ققنوس، 1388؛ نویسنده مقالههای متعدد، از جمله مرور و نقد کتاب در روزنامههای شرق، اعتماد و فرهیختگان و مجلـﮥ سینما و ادبیات و نافه و ... مقالههای مربوط به داستان شهری در مجلـﮥ سینما و ادبیات و سلسلهمقالههای دربارۀ داستاننویسی زنان که اولینش در نافه چاپ شده و چند شماره ادامه خواهد یافت.
داستان „تلویزیون“ از مجموعه داستان „سارای همه“ جزو تکداستانهای برگزیدۀ پنجمین دورۀ جایزۀ گلشیری؛ „پری فراموشی“ برگزیدۀ بخش نظرسنجی از کتاب فروشان در جایزۀ روزی روزگاری سال ۸۸ و نامزد رمان برگزیدۀ جایزۀ مهرگان و کاندیدای جایزۀ بخش ترجمـﮥ ادبیات داستانی؛ رمان „جنگل پنیر“، نامزد بخش رمان دهمین دورۀ جایزۀ گلشیری
داوری در آخرین دورۀ جایزۀ یلدا در سال ۱۳۸۴؛ داور ثابت جایزۀ روزی روزگاری از سال ۱۳۸۵ تا آخرین دوره؛ ارزیاب مرحلـﮥ اول چندین دوره جایزۀ گلشیری؛ داور بخش رمان اول در یازدهمین دورۀ جایزۀ گلشیری
محمد حسینی؛ متولد 1350، تهران
نویسندۀ „یکی از همین روزها ماریا“، انتشارات ققنوس، 1383؛ „آبی تر از گناه یا برمدار هلال آن حکایت سنگین بار“، انتشارات ققنوس، 1383؛ „نمی توانم به تو فکر نکنم سیما“، نشر ثالث، 1388؛ „ده داستاننویس“، نشر دلوار، 1379؛ „ریخت شناسی قصه های قرآن“، انتشارات ققنوس،1382؛ „به دنبال فردوسی“، انتشارات ققنوس، 1384؛ „به دنبال امیرکبیر“، انتشارات ققنوس، 1385؛ „به دنبال محمد“، انتشارات ققنوس، 1386؛ „داستان های شاهنامه“، کتاب پارسه، زیر چاپ؛ „ویرایش و اهمیت آن در آثار کودک و نوجوان“، انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، زیر چاپ
همکاری با مطبوعات گوناگون از سال 1386، از جمله روزنامههای مناطق آزاد، شرق، اعتماد ملی و اعتماد
„آبیتر از گناه“ برندۀ عنوان بهترین رمان پنجمین دورۀ جایزۀ گلشیری؛ رمان برگزیدۀ مهرگان ادب_ پکا؛ „یکی از همین روزها ماریا“، نامزد عنوان بهترین مجموعهداستان اول پنجمین دورۀ جایزۀ گلشیری؛„ریختشناسی قصههای قرآن“، برندۀ رتبـﮥ دوم پژوهش دومین جشنوارۀ قصههای قرآن؛ „به دنبال فردوسی“، برندۀ عنوان اثر برگزیده در هفتمین جشنوارۀ بینالمللی رشد
داور یک دوره و ارزیاب چندین دورۀ جایزۀ گلشیری؛ داور یک دوره جایزۀ منتقدان و نویسندگان مطبوعات؛ داور یک دوره جایزۀ ادبی بانه
عضو هیئت تحریریه و مشاور سردبیر هفته نامـﮥ توقیفشدۀ „نامـﮥ قزوین“ برای هفت شماره؛ ویراستار و کارشناس کتاب، انتشارات ققنوس از سال 1378؛ دبیر تحریریـﮥ نشر ثالث از سال 1386؛ تدریس ادبیات معاصر و ویرایش در دورهها و مراکز گوناگون
کامران سپهران؛ متولد سال1351، شمیران، دکتر پژوهش هنر
نویسندۀ کتابهای „ردپای تزلزل، بررسی جامعه شناختی رمان تاریخی ایران 1300-1320“، انتشارات شیرازه، 1381؛ „تئاترکراسی در عصر مشروطه“، انتشارات نیلوفر، 1388
ترجمـﮥ „مدرنیسم“، نوشتـﮥ کریس رودریگز، انتشارات شیرازه، 1380؛ „دریدا“ نوشتـﮥ جف کالینز، انتشارات شیرازه، 1380؛ „رمانتیسم“ نوشتـﮥ دانکن هیت، انتشارات شیرازه، 1383؛ „اما آیا این هنر است“، نوشتـﮥ سینتیا فریلند، نشر مرکز، 1383؛ نویسندۀ مقالههای متعدد از جمله، „تندر کیا و نهیب جنبش ادبی“، فصلنامـﮥ گفتگو، پائیز 1376؛ „اطلس ادبی فرانکو مورتی“، کتاب ماه علوم اجتماعی، فروردین 1383؛ „رمان ایران و جهانی شدن“، کتاب ماه ادبیات و فلسفه، مرداد 1384؛ „تئاتری شدن نقد هنری“، دفترهای تئاتر، زمستان 1387؛ „از منظر باختین؛ پیرامون پولی فونی در درام و رمان“، کنش، بهار 1389؛ „تاریخ هنر در سنجـﮥ سنت گرایان“، نامـﮥ هنرهای تجسمی و کاربردی، تابستان 1389؛ „پرگویی دلپذیر در کشاکش جنگ و انقلاب؛ رمان در دهـﮥ 1360“، فصلنامه حرفه- هنرمند، زمستان 1389؛ „تئاترکراسی در عصر مشروطه“، کتاب تقدیرشده در کتاب فصل پائیز 1388
مدرس نقد ادبی و نگارش خلاق
داور ششمین دورۀ انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی ایران، و از سال 1389 داور کتاب فصل در حوزههای هنرهای نمایشی و سینما
عنایت سمیعی؛ متولد 1323، رشت، لیسانس ادبیات دراماتیك
نویسندۀ „بازخوانی دو منظومه“، نشر نشانه؛ „نشاط ساحل بیدریا“، انتشارات آگاه؛ „شادیانـﮥ روز بهتر“؛ انتشارات آگاه؛ „فال قهوه“، نشر نشانه
نویسندۀ مقالههای متعدد از سال 1348 تاكنون در نشریههای گوناگون ادبی و فرهنگی؛ تدریس در هنرستان هنرهای تجسمی؛ تدریس در دانشگاه آزاد اراك
داور دورههای متعدد جوایز مهرگان، پكا، كارنامه و جوایز متعدد ادبی در شهرستانها
بهناز علیپور گسکری؛ متولد 1347، رودسر، دکترادبیات تطبیقی
نویسندۀ „زن در رمان فارسی از انقلاب تا انقلاب“، دانشگاه آزاد واحد تهران، 1378؛ مجموعه داستان „بگذریم ...“، نشر چشمه، 1383؛ مجموعه داستان „بماند ...“، نشر چشمه، 1388؛ „راز کیمیا“، نشر ویدا، 1391؛ „تحلیل آثار نمایشی و داستانی از 1300-1310“، انتشارات فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی، 1391؛ „بازآفرینی افسانـﮥ هشت بهشت“، نشر پارسه، زیر چاپ؛ و نويسندۀ حدود هشتاد و پنج مقاله و نقد و بررسی کتاب در حوزۀ ادبیات داستانی، عموما در جهان کتاب، کتاب ماه ادبیات و فلسفه، نامـﮥ فرهنگستان و ...
مقام اول جایزۀ نقد ادبی صادق هدایت، سال 1383؛ انتخاب „بگذریم ...“ به عنوان برترین مجموعهداستان جایزۀ مهرگان ادب، سال 1383؛ انتخاب „بگذریم ...“ به عنوان مجموعهداستان برگزیدۀ جایزۀ یلدا، سال 1383؛ انتخاب „بگذریم ...“ به عنوان نامزد بخش بهترین مجموعهداستان اول پنجمین دورۀ جایزۀ گلشیری؛ کاندیدای نهایی جایزۀ شهید غنیپور برای „بماند ...“، 1389؛ انتخاب „بماند ...“ به عنوان نامزد بخش بهترین مجموعهداستان یازدهمین دورۀ جایزۀ گلشیری، دوسالانـﮥ 89-88
مدرس داستاننویسی
داور چند دوره جایزۀ صادق هدایت، داور جشنوارۀ داستان کوتاه مشهد، خوزستان، بانه و ...؛ چند دوره ارزیاب مرحلـﮥ اول جایزۀ گلشیری
بخش مجموعه داستان اول
هلن اولیایینیا؛ متولد اصفهان، 1332، دکتر ادبیات انگلیسی
نویسندۀ „داستان کوتاه در آینهی نقد“، نشر فردا، 1379؛ „شکسپیر، نویسنده یا روانشناس“، نشر فردا،1381؛ „هنریک ایبسن، منادی حقیقت و آزادی در نمایشنامهی نوین“، نشر فردا، 1381؛ „ در آمدی بر تحلیل داستان کوتاه به زبان انگلیسی“ (کتاب درسی)، دانشگاه اصفهان، 1373؛ „نمونههای نثر ساده“ (کتاب درسی به زبان انگلیسی)، انتشارات سمت؛ „بشنو از وی چون حکایت می کند“، انتشارات نیمنگاه، 1382؛ „راس ساعت گل“، انتشارات نوید، ا1387؛ „بررسی شیوهی روایی سه رمان ویلیام فاکنر“، نشر افق، 1380؛ „مسخ و نقد مسخ“، نشر فردا، 1389؛ „آناتومی نقد: تراژدی“، نشر فردا، 1383؛ سفری به سرزمین شگفتیهای شعر به زبان انگلیسی
ترجمـﮥ „تراژدی چیست“، نشر فردا؛ „ابلهان زمان“، نوشتـﮥ نورتروپ فرای، نشر فردا؛ „فرزانگی و شیفتگی در اشعار مولانا“ (ترجمه به زبان انگلیسی)، نشر هشت بهشت، 1383
نویسندۀ بیش از 600 مقاله در نشریاتی چون عصر پنجشنبه، بایا، شباب، هنر پارسی، یادوارهی ایرج افشار، کتاب ماه: ادبیات و فلسفه، بخارا و تعداد زیادی مقالات آکادمیک در مجلات پژوهشی دانشگاه اصفهان، دانشگاه شیراز، دانشگاه شهید بهشتی تهران، دانشگاه الزهرا، مجلهی مطالعات ترجمه و چندین مجلـﮥ علمی در کانادا و ترکیه و ...
انتخاب „هنریک ایبسن منادی حقیقت و آزادی در نمایشنامهی نوین“ به عنوان کتاب برگزیدۀ پژوهشی استان اصفهان در سال 1381
بیش از سی سال تدریس در دانشگاههای اهواز، اصفهان، دانشگاه آزاد، دانشگاه شیخ بهایی
داور دورههای دوم و دهم جایزۀ هوشنگ گلشیری؛ داور دو دورۀ پیاپی جشنوارۀ ادبی اصفهان؛ داور جشنوارههای استانی چون شیراز، همدان، ایلام ...
شاپور بهیان؛ متولد 1341، مسجد سلیمان، دکتر جامعهشناسی فرهنگ
ترجمـﮥ „شناخت رمان“، نوشتـﮥ جرمی هاوتورن، انتشارات نقش خورشید، 1380؛ „جامعهشناسی پستمدرنیسم“، نوشتـﮥ اسکات لش، انتشارات ققنوس، 1383؛ „رمان تاریخی“، نوشتـﮥ گئورگ لوکاچ، انتشارات اختران، 1388
نویسندۀ مقالههای متعدد از جمله، „تهران شهر بی آسمان“، نگاه نو، زمستان 90؛ „صادق هدایت و حزب تودۀ ایران“، نگاه نو، 1388؛ „سایهروشنهای گارد جوان“، زندهرود، 1389؛ „در مصاف با دیگری“، زندهرود، 1386؛ „ماشنکا و بازگشت جاودانه“، جهان کتاب، خرداد 79؛ „نوعی رمان به عنوان ترجمه“، زندهرود، 1380؛ „نوع شناسی داستان کوتاه“، نامـﮥ مهر- ویژهنامـﮥ مهرگان، شمارۀ 3؛ „در آینههای کدر“، خردنامه، 1385
„جامعهشناسی پستمدرنیسم“، برگزیدۀ کتاب سال دانشجویی، 1383
عضو شورای نویسندگان فصلنامـﮥ زندهرود
علی خدایی؛ متولد 1337، تهران
نویسندۀ مجموعهداستان „از میان شیشه از میان مه“، آگاه، 1370؛ مجموعهداستان „تمام زمستان مرا گرم کن“، مرکز، 1379؛ مجموعهداستان „کتاب آذر“، انتشارات چشمه، 1388
مقالههای متعدد در بارۀ داستان و یادداشت و گزارش در نشریات سینما و ادبیات، همشهری داستان، سرزمین من، زندهرود
بیش از بیست گفتار فیلم مستند و فیلمنامـﮥ مانیا با زاون قوکاسیان برای بنیاد فارابی
„تمام زمستان مرا گرم کن“، برندۀ عنوان بهترین مجموعهداستان نخستین دورۀ جایزۀ گلشیری؛ „کتاب آذر“، نامزد بهترین مجموعهداستان سال 1388 جایزۀ منتقدین و نویسندگان مطبوعات؛ „تمام زمستان مرا گرم کن“، برندۀ عنوان بهترین مجموعهداستان ده سال اخیر جایزۀ منتقدین و نویسندگان مطبوعات ایران، 1388
ارزیاب دورههای متعدد جایزۀ گلشیری؛ داور دورههای سوم و چهارم، و همچنين ششم تا یازدهم جایزۀ گلشیری؛ دبیر علمی جایزۀ ادبی اصفهان در دورههای اول و دوم؛ سرپرست هیئت داوران جایزۀ داستانهای ایرانی مشهد، سالهای 86 و 87؛ داوری دو دوره جایزۀ داستان کوتاه شهر کتاب؛ داوری جایزۀ ادبی بوشهر برای بهترین داستان کوتاه، رمان و مجموعهداستان سال 90؛ داوری جایزههای داستان کوتاه هرمزگان، خوزستان، شاهرود، دورود و ...؛ داوری جشنوارۀ ادبی چراغ مطالعه، 90-89؛ دبیر علمی جشنوارۀ ادبی دانشجویان پزشکی سراسر ایران، اصفهان، 84؛ داور و عضو هیئت انتخاب فیلم جشنوارۀ بینالمللی فیلم کوتاه اصفهان، 83 و 84
عضو شورای سردبیری فصلنامـﮥ زندهرود
مهدی ربّی؛ متولد 1359، اهواز، کارشناس ارشد ادبیات نمایشی
نویسندۀ مجموعهداستان „آن گوشهی دنج سمت چپ“، نشر چشمه، 1386؛ مجموعهداستان „برو ولگردی کن رفیق“، نشر چشمه، 1388
„آن گوشهی دنج سمت چپ“ برندۀ عنوان بهترین مجموعهداستان جایزۀ منتقدین و نویسندگان مطبوعات، 1386؛ برندۀ سوم جایزۀ ادبی اصفهان؛ نامزد عنوان بهترین مجموعهداستان در جایزههای گلشیری، مهرگان، روزی روزگاری
„برو ولگردی کن رفیق“ برندۀ عنوان بهترین مجموعهداستان سال 1388 جایزۀ منتقدین و نویسندگان مطبوعات؛ نامزد جایزههای گلشیری، روزی روزگاری
„آن گوشهی دنج ...“ به زودی به زبان های انگليسی و ایتالیایی از سوی انتشارت پونته 33 در ایتالیا منتشر خواهد شد.
دو دوره ارزیاب جایزۀ گلشیری؛ دو دوره داور جشنوارۀ داستان خوزستان؛ یک دوره داوری جایزۀ ادبی چراغ مطالعه/شیراز؛ یک دوره داوره جایزۀ ادبی شاهوار، استان سمنان
فرهاد کشوری؛ متولد 1328، لیسانس علوم تربیتی
نویسندۀ داستان کودکان „بچهآهوی شجاع“، انتشارات رز، 1355؛ مجموعه داستان „بوی خوش آویشن“، نشر فردا، 1372؛ رمان کوتاه „شب طولانی موسا“، انتشارات ققنوس، 1382؛ مجموعه داستان„دایرهها“، نشر دورود، 1382؛ مجموعه داستان „گره کور“، انتشارات ققنوس، 1383؛ رمان کوتاه „کی ما را داد به باخت؟“ انتشارات نیلوفر، 1384؛ رمان „آخرین سفر زرتشت“، انتشارات ققنوس، 1386
مقالـﮥ „پنجره های کافکا“، و „شهر سیاهپوشان“، فصلنامـﮥ زندهرود، شمارۀ 53
„شب طولانی موسا“، نامزد بهترین رمان در چهارمین دورۀ جایزۀ گلشیری؛ „کی ما را داد به باخت؟“ نامزد بهترین رمان در ششمین دورۀ جایزۀ گلشیری. „آخرین سفر زرتشت“ برندۀ مقام سوم در ششمین دورۀ جایزۀ ادبی اصفهان
داوری و حضور در ارزیابی مرحلـﮥ اول چند دورۀ جایزۀ گلشیری، داوریهای ادبی، عضو هیئت تحریریه فصلنامه زنده رود
فهرست مجموعهداستانهای اول منتشرشده در سال 1390
(به ترتیب الفبایی نام کتاب)
فهرست رمانهای اول، داستان بلند، مجموعه داستانهای به هم پيوسته منتشرشده در سال 1390
(به ترتیب الفبایی نام کتاب)
از علاقمندان میخواهيم که چنانچه در اين فهرست کتابی از قلم افتاده یا کتابی به اشتباه آمده است به بنیاد گوشزد کنند.
|
حرکت در سطح
-
من را فرانسوی ببوس
روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.
-
این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM
و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .
-
گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی
غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بیحرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه میآمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانههایش زیر لحاف تکانتکان میخورد
- عدوی تو نیستم من، انکار توام
ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعهای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.
- من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی
آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر میتواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقهشان یک دنیا خودخواهی، منفعتطلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح میدهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولتهای گوشت سویینی تاد بخورم
- چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک
هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسینبرانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام بهتصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.
- عدوی تو نیستم من، انکار توام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر