حرکت در سطح

  • من را فرانسوی ببوس

    روايتی است از زير گلو تا پشت گردن که آيه هايش به خط نستعليق آمده اند. رنگ پريده از خواب های غمگين. شصت و يک سوره از تورات تنی. بخش شعرها به عنوان "من را فرانسوی ببوس" عاشقانه هايى ست همراه با واکنش های سياسی و اجتماعی. شعرها سايه هايی هستند، افتاده روی قبرها با تابوت های آماده، رو به درخت های خشک شده ، رو به آدم های خشک شده ، رو به آهن های به کار رفته در تن. بغلشان رفت به آغوش، بغلشان کنيد. بغلشان کنيد.

    • این برنامه شعر خوانی هوشنگ چالنگی POEM

      و گزارش این علف بی رنگ به همراه تو این گونه ست اگر این شب ست اگر این نسیم به همراه تو نواده ی خوابالود هم سیاهی ی تنها خود تویی بهین شب تنها که خود می سازی و آبها که در پای تو می خسبند رنگ می گیرد. .

    • گفتگوی رادیویی با رضا قاسمی

      غلطید به پهلوی راست. مدتی همینطور بی‌حرکت ماند؛ خیره به نور ملایمی که از پنجره رو به کوچه می‌آمد. دستش را از زیر لحاف بیرون آورد و چراغ را خاموش کرد. شانه‌هایش زیر لحاف تکان‌تکان می‌خورد

    • عدوی تو نیستم من، انکار توام

      ناما جعفری، شاعر ایرانی، در مجموعه‌ای با عنوان «تجمع در سلول انفرادی» کوشیده است تجربۀ پرورده و بالیده شدن اندیشه و عاطفۀ شاعران ایرانی را در برخورد به فرایافت پیکار مدنی نمایش دهد.

    • من یک ادوارد دست قیچی هستم ای تیم برتون لعنتی

      آدم به دوستی این موجودات عجیب، اما معصوم و صادق بیشتر می‌تواند اعتماد کند تا کسانی که پشت علاقه‌شان یک دنیا خودخواهی، منفعت‌طلبی و ریاکاری نهفته است. من ترجیح می‌دهم در آن قلعه گوتیک با ادوارد دست قیچی زندگی کنم، از رولت‌های گوشت سویینی تاد بخورم

    • چشمان کاملاً باز استنلی کوبریک

      هفت سال بعد، «کوبریک» فیلم تحسین‌برانگیز «غلاف تمام فلزی» را درباره جنگ ویتنام به‌تصویر کشید. آخرین فیلم این نابغه سینما در سال ۱۹۹۹ و با فاصله ۱۲ سال بعد از فیلم قبلی ساخته شد؛ «چشمان کاملا بسته» با بازی «تام کروز» و «نیکول کیدمن» که از جشنواره ونیز موفق به کسب جایزه شد.

۱۳۹۰ آذر ۲۴, پنجشنبه

«معترض»: شخصیت سال ۲۰۱۱ مجله تایم


هفته‌نامه آمریکایی «تایم»، «معترض» را به عنوان «شخصیت سال ۲۰۱۱» خود اعلام کرد و در ارتباط با این انتخاب خود گفت که در این سال معترضان و تظاهرکنندگان در نقاط مختلف جهان باعث «دگردیسی سیاست جهانی» شده‌اند. مجله تایم در این زمینه به حرکات گسترده اعتراضی در خاورمیانه و شمال آفریقا و هم‌چنین در بخش‌هایی از اروپا و ایالات متحده اشاره کرده‌است.
تایم در مقاله خود در باره این انتخاب می‌نویسد: «روزی روزگاری... شمار زیادی از شهروندان بدون سلاح به خیابان‌ها آمده و اعلام اعتراض می‌کردند. در دهه ۶۰ میلادی در آمریکا معترضان برای حقوق مدنی و علیه جنگ ویتنام تظاهرات کردند، معترضان در دهه هفتاد در ایران و پرتغال به‌پا خاستند، و در دهه هشتاد حرکات اعتراضی علیه جنگ‌افزار هسته‌ای در ایالات متحده و اروپا، علیه اشغال کرانه باختری و نوار غزه به‌دست اسرائیل، و علیه ستم کمونیسم در میدان تیانانمن چین و اروپای شرقی شکل گرفت. در آن دوره، اعتراض دنباله طبیعی روش‌های دیگر سیاسی بود.»
به نوشته تایم، به‌جز در مواردی چند، از آن سال‌ها به این‌سو، اعتراضات گسترده و مؤثر خیابانی از صحنه جهان رخت بربسته بود تا این‌که درست یک سال پیش بهار عربی و دیگر جنبش‌ها «تبدیل به شناسنامه دوران ما شد.»
«شخصیت سال تایم» بنا بر تعریف خود این هفته‌نامه، شخص یا مفهومی است که بیشترین تأثیر را بر فرهنگ و اخبار طی سالی که گذشته گذاشته باشد، چه این تأثیر مثبت بوده‌باشد چه منفی.
سال گذشته «مارک زاکربرگ»، بنیان‌گذار و رئیس شبکه اجتماعی «فیس بوک» با بیش از ۵۰۰ میلیون کاربر در سراسر جهان، به عنوان مرد سال مجله تایم انتخاب شد. ایجاد محیطی که در آن مردم به اشکال جدید با هم ارتباط برقرار می‌کنند، از دلایل این انتخاب ذکر شده‌است.
مجله تایم سال پیش از آن، «بن برنانکی» رئیس خزانه‌داری آمریکا را با عنوان مرد سال و یک سال پیشتر، باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا را به عنوان چهره سال معرفی کرده بود.


(سرچشمه گرفته از آژانس ایران)

هیچ نظری موجود نیست:

پادکست سه پنج