دسترسی آزاد به دنیای اطلاعات،
یکی از حقوق بنیادین بشر امروزی به‌شمار می‌آید. در این می‌ان، اینترنت و
به تبع آن، فضای وبلاگ‌های شخصی مسیری روشن به سوی تحقق این حق حیاتی و
گسترش آزادی بیان گشوده است. حکومت‌های خودکامه علاوه بر محدود کردن همهٔ
رسانه‌ها و ابزارهای خبررسانی مستقل، دستگیری و شکنجهٔ خبرنگاران و
نویسندگان، به سرکوب، سانسور و فیلترینگ در فضای اینترنت نیز پرداخته‌اند و
فعالان این عرصه من‌جمله وبلاگ نویسان را با مشکلات جدی مواجه ساخته‌اند.
در چنین شرایطی، مسئولیت انسانی ما حکم می‌کند که از آزادی بیان در فضای
حقیقی و مجازی و حق دسترسی افراد و ملت‌ها به دنیای آزاد اینترنت دفاع
نموده و از وبلاگ‌نویسانی که قربانی سیاست‌های سرکوبگرانهٔ دولت‌های
خودکامه شده‌اند بصورت جدی حمایت نماییم.
از
این‌رو، جمعی از وبلاگنویسان ایرانی از تمامی وبلاگنویسان، کنشگران مدنی
و نهادهای حقوق بشری، روزنامه‌نگاران و اهالی رسانه، دعوت می‌نمایند تا
پویشی فعالانه در جهت حمایت از وبلاگنویسان در بند شکل دهند و همبستگی و
همراهی خود را با آن‌ها اعلام نمایند. وبلاگ نویسان ایرانی از این جهت
آغازگر این دعوت شده‌اند که هم اکنون با شرایط بسیار دشواری مواجه هستند و
تعداد زیادی از وبلاگ نویسان ایرانی از جمله کوهیار گودرزی، حسین رونقی
ملکی، محمدصدیق کبودوند و سخی ریگی و بسیاری دیگر در زندان‌های حکومت
جمهوری اسلامی ایران و تحت سخت‌ترین شکنجه‌ها به سر می‌برند. یادآوری
می‌کنیم که سایر وبلاگنویسان نیز همواره در معرض تهدیدهای نهادهای امنیتی و
نظامی قرار دارند. این سرکوب البته محدود به ایران نمی‌شود و در برخی دیگر
از کشورهای دنیا که گرفتار حکومت‌های دیکتاتوری هستند نیز وضعیتی مشابه
حاکم است. علاوه بر جمهوری اسلامی ایران، کشورهایی همچون برمه، چین، کوبا،
کره شمالی، ویتنام، عربستان سعودی، سوریه، ترکمنستان و ازبکستان نیز از
دشمنان آزادی دسترسی به اطلاعات و آزادی بیان در اینترنت به شمار می‌روند و
از طریق سرکوب و زندانی کردن فعالان فضای مجازی، گسترش سانسور در اینترنت و
ایجاد اختلال و کندی در آن، محیط اینترنت را به شدت کنترل می‌کند.
امید رضا میر صیافی، وبلاگ نویس
بازداشت شده توسط نهادهای امنیتی رژیم جمهوری اسلامی ایران، در سال ۲۰۰۹
میلادی در زندان گوهردشت بر اثر فشار روانی و عدم دریافت کمک‌های پزشکی به
قتل رسیده است و جهان هنوز قتل محمد نبوس در لیبی و زکریا راشد حسن العشیری
در بحرین را در زندان‌های کشورهای متبوعشان در جریان جنبش آزادی‌خواه
کشورهای عربی فراموش نکرده است. بی‌تردید کنشگران وب و وبلاگنویسان بسیاری
هم بدون این که نامی از آن‌ها آورده شود، ناشناخته و گمنام، تهدید،
زندانی، شکنجه و کشته شده‌اند.
لذا ما پیشنهاد می‌کنیم روز۱۶
نوامبر به عنوان روز جهانی همبستگی با وبلاگنویسان زندانی نامگذاری شده،
از ابزارهای و ظرفیت‌های ممکن برای خبررسانی دربارهٔ اوضاع وبلاگ نویسان
زندانی در ایران و سراسر دنیا حداکثر بهره برداری و از اهرم‌های موجود برای
آزادی آن‌ها استفاده شود.
همچنین از بلاگر‌ها، فعالین
حقوق بشری و مدنی و سازمان‌ها و انجمن‌ها و وب سایت‌ها می‌خواهیم به این
حرکت و فراخوان بپیوندند و برای نشر آن، هر گونه که مایلند، از طریق ترجمهٔ
این اطلاعیه و سایر اخبار مربوط، ساختن کلیپ یا انعکاس آن در رسانه‌های
نوشتاری، دیداری و شنیداری به پیشبرد اهداف این برنامه کمک نمایند. همچنین
چنانچه اطلاعاتی از وبلاگنویسان زندانی در هر گوشه‌ای از جهان دارند، در
اختیار سازمان دهندگان این برنامه قرار دهند و خود نیز نسبت به اطلاع‌رسانی
درباره نقض این حقوق اولیهٔ انسانی اقدام نمایند.
امیدواریم که همبستگی جهانی با
وبلاگ نویسان زندانی، بتواند نسبت به اطلاع رسانی درباره وضعیت آن‌ها موثر
واقع‌شود و نهایتا فشار افکار عمومی و نهادهای بین المللی منجر به آزادی و
یا حداقل بهبود وضعیت آن‌ها شود.
کمیته همبستگی جهانی با وبلاگ نویسان زندانی
برای پیوستن به امضاکنندگان می‌توانید فرم زیر را پر کنید:
برای ارائه ی پیشنهادات و ارتباط با کمیته هماهنگی، می‌توانید با ما تماس بگیرید:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر