او به دنبال آزار روحی بر اثر این صحنه بعد از آن دیگر هیچ وقت با برتولوچی کار نکرد. اشنایدر گفته بود که این فیلم باعث شد که همیشه به او به عنوان یک بازیگر "سوژه جنسی" نگاه شود. 
AP
برناردو برتولوچی، کارگردان فیلم "آخرین تانگو در پاریس"، به دنبال جنجال‌های اخیر بر سر صحنه معروف "تجاوز با استفاده از کره" در این فیلم، این بحث‌ها را "مسخره" خواند.
برتولوچی در یک مصاحبه قدیمی که در سال ۲۰۱۳ انجام داده بود و اخیرا بازنشر بخش‌هایی از آن جلب توجه کرده، تایید کرده بود که صحنه معروف "تجاوز با کره" در فیلم "آخرین تانگو در پاریس" بدون اطلاع قبلی ماریا اشنایدر، در برنامه فیلمبرداری گنجانده شده است.
برتولوچی در آن مصاحبه گفته بود که ایده استفاده شخصیت مرد فیلم از کره برای بازسازی صحنه تجاوز مقعدی به شخصیت زن، صبح روز فیلمبرداری همراه با مارلون براندو بر سر میز صبحانه شکل گرفت. آنها ماریا اشنایدر را از این صحنه مطلع نکردند برای اینکه برتولوچی قصد داشته "واکنش او را به عنوان یک دختر و نه به عنوان یک بازیگر ثبت کند."
بیشتر بخوانید: وقتی کارگردانان بازیگران را آزار می‌دهند
"فکر می‌کنم او از من و مارلون به دلیل اینکه درباره جزئیات این صحنه و استفاده از کره به عنوان چرب‌کننده خبر نداده بودیم، متنفر شد". برتولوچی در این مصاحبه قبول کرده که از قبل اطلاع ندادن به اشنایدر کار "وحشتناکی" بوده، اما گفته است که از تصمیم خود در نحوه کارگردانی آن صحنه پشیمان نیست.
بازنشر اظهارات برتولوچی درباره فیلم "آخرین تانگو در پاریس" موجی از واکنش‌ها را در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی و در میان مشاهیر سینمای جهان بر انگیخت. بسیاری خواستار پس گرفتن جایزه‌های برتولوچی از او شدند و حتی گفتند که او باید برای این عمل محاکمه شود.
به دنبال همین واکنش‌ها، برتولوچی در بیانیه‌ای که روز دوشنبه (۵ دسامبر) منتشر کرد، دوباره توضیح داد که ماریا اشنایدر تنها از جزئیات صحنه، یعنی استفاده از کره مطلع نبوده و در فیلمنامه مشخص بوده که صحنه تجاوز در فیلم وجود دارد. او بدفهمی رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی در مورد اظهارات قدیمی‌اش را "مسخره" دانست و تاکید کرد که تجاوز واقعی در صحنه فیلمبرداری رخ نداده است.
فیلم "آخرین تانگو در پاریس" که در سال ۱۹۷۲ ساخته شد، در همان زمان نمایش هم به دلیل نمایش بی‌پرده سکس و خشونت جنسی جنجال‌برانگیز شد.
ماریا اشنایدر در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۰۷ گفت که صحنه تجاوز در فیلم بازسازی بوده و سکس واقعی در کار نبوده است، اما او به دلیل خبر نداشتن از جزئیات سناریو تحقیر شده و احساس کرده که "تا حدی به او تجاوز شده است".
اشنایدر در این مصاحبه گفته بود که چند دقیقه قبل از فیلمبرداری از جزئیات سناریو مطلع شده و بسیار عصبانی شده است. او گفته است: "من باید با مدیر برنامه‌هایم یا وکیلم تماس می‌گرفتم تا سر صحنه بیایند، برای اینکه نمی‌توان کسی را مجبور به کاری کرد که از قبل در سناریو نبوده است، اما در آن زمان نمی‌دانستم حق این کار را دارم."
اشنایدر بعد از این فیلم همیشه به خشونتی اشاره کرده که در حین کار بر بدن و روان او اعمال شده، در حالی که او به آن راضی نبوده است.
"مارلون به من گفت، ماریا نگران نباش، این فقط یک فیلم است".
ماریا اشنایدر در آن مصاحبه گفته بود که برتولوچی و براندو هیچ وقت به خاطر این مسئله از او عذرخواهی نکردند. او به دنبال آزار روحی بر اثر این صحنه بعد از آن دیگر هیچ وقت با برتولوچی کار نکرد. اشنایدر گفته بود که این فیلم باعث شد که همیشه به او به عنوان یک بازیگر "سوژه جنسی" نگاه شود.
کارگردانی که از چشم مخاطبانش افتاد
در میان واکنش‌هایی که مشاهیر سینما و کاربران عادی در شبکه‌های به این موضوع نشان دادند، توییت کاربری به نام ماریانا توجه بسیاری جلب کرد: "ماریا اشنایدر به معنای واقعی کلمه، سالها وقت صرف کرد تا این نکته را بگوید، ولی ما تنها وقتی به حرفش گوش دادیم که برتولوچی جریان را تأیید کرد."
این موضوع میان کاربران فارسی‌زبان شبکه‌های اجتماعی نیز بحث برانگیز شده است.
کاربری به نام هوشمندک توییت کرده است: "براندو، برتولوچی و تمامی ساختار مردسالار "هنر" و حتی مردمی که براندو و برتولوچی رو دوست داشتند، از کنار این مسئله گذشتند."
AP
چرا رضایت ماریا اشنایدر مهم بود؟
با وجود بحث‌های زیادی که در مورد نقش اخلاقی کارگردان و هنرمند پیرامون این ماجرا شکل گرفت، این مسئله توجه فمینیست‌ها و فعالان حوزه زنان را به دلیل پررنگ کردن مسئله "مالکیت بر بدن" و "نقش رضایت" در رابطه جنسی به خود جلب کرده است.
نازلی کاموری، کارشناس مطالعات جنسیت، در مصاحبه با بی‌بی‌سی فارسی با اشاره به اینکه فلسفه جرم‌انگاری تجاوز و تعرض جنسی در طی سالها خیلی تغییر کرده می‌گوید: "بر اساس قوانین امروزی هرکس از هر جنسیت اگر رضایت به رابطه جنسی ندهد یا اینکه قادر به رضایت دادن نباشد و با او کنشی جنسی شود، این کنش، تجاوز یا تعرض جنسی محسوب می‌شود."
سوده راد، فعال برابری جنسیتی، با اشاره به اهمیت مسئله رضایت در پرونده‌های تجاوز جنسی به بی‌بی‌سی گفت: "یکی از نکات مهم در مورد مسئله تجاوز، نداشتن آموزش‌های جنسی و آگاه نبودن افراد از حق مالکیت بر بدن خود است. به همین دلیل "نه یعنی نه" یکی از شعارهای قدیمی فمینیست‌هاست که تأکید دارد هر شکلی از ابراز نارضایتی در رابطه جنسی باید جدی گرفته شود."
بنابر تحلیل نازلی کاموری در مورد صحنه جنجال برانگیز آخرین تانگو در پاریس، در خشونتی که بر ماریا اشنایدر به عنوان بازیگر وارد شده "یک لایه ضد زن در نگاه کارگردان وجود دارد".
به گفته خانم کاموری، "نگاه ضد زن برتولوچی در یک هنرپیشه ۱۹ ساله این توانایی را نمی‌دیده که بتواند صحنه را در مقام یک هنرپیشه بازی کند و حس آن را نشان دهد. کارگردان به این نتیجه رسیده که هنرپیشه به عنوان یک زن باید با تجاوز مواجه شود."
سوده راد در مورد رضایت نداشتن ماریا اشنایدر به عنوان هنرپیشه می‌گوید: "حق مالکیت انسان بر بدن خود از پایه‌های حقوق بشر است و بین هنرپیشه، کارگر یا استاد دانشگاه تفاوتی در این زمینه وجود ندارد. نمی‌توان با ساده‌انگاری مسئله رضایت، صرفا با گفتن اینکه این فقط یک فیلم بوده است و به بهانه خلق اثر هنری، تعرض جنسی را توجیه کرد."
با این حال به گفته نازلی کاموری، عمل برتولوچی از نگاه اذهان عمومی توجیه شده است و به همین دلیل است که با حس امنیت کامل می‌گوید که از طراحی آن صحنه پشیمان نیست. "این داستان نشان می‌دهد که چقدر واقعا کسانی که بانی تجاوزهای مشابه به زنان هستند در پشت فرهنگ مردسالار و زن ستیز، احساس امنیت می‌کنند."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر