.jpg)
عباس کیارستمی در گفت‌وگو با «شرق»:عباس کیارستمی کارگردان برجسته کشورمان اخیرا با تشکیل کارگاه‌های فیلمسازی در تلاش است تا با انتقال تجربیات خود در زمینه فیلمسازی و نیز هنرهای بصری از جمله ویدیوآرت به نسل جدید و جوان خطی را از گذشته به امروز و آینده متصل کند. این ایده و تلاش باعث شده است تا وی در طول سال اقدام به برپایی کارگاه‌ها در سراسر جهان کند. وی اخیرا به دعوت جشنواره فیلم هنگ‌کنگ و پروژه سینه‌فان، اقدام به تشکیل کارگاهی آموزشی در هنگ‌کنگ کرد و در حین برپایی بازار هنر بازل (شعبه هنگ‌کنگ) نیز در پانل گفت‌وگویی شرکت داشت.
اما این کارگردان نامی و برنده نخل زرین فستیوال کن دغدغه‌ها و نگرانی‌های فراوانی نیز در زمینه آینده و وضع موجود جامعه ایران دارد. وی در گفت‌وگویی کوتاه با «شرق» می‌گوید: «بین اطرافیانم هیچ‌کس را نمی‌بینم که بارقه‌ای از امید به فعالیت، داشته باشد. این ناامیدی عام باعث شده است تا هنرمندان کم‌کارتر شوند و تولید مطلوبی در زمینه فرهنگ و هنر نداشته باشیم. من نمی‌دانم این وضع تا چه زمان ادامه می‌یابد اما باید کاری کرد تا فضای جامعه از این حالت خارج شود.»
کیارستمی در ادامه می‌افزاید: «فرصت زیادی در اختیار نداریم و آلترناتیو یا جایگزینی هم پیدا نمی‌شود پس باید خودمان تلاش کنیم و به نتیجه‌ای مطلوب برسیم.» وی درباره وضعیت اقتصادی نیز گفت: «این چیزی نیست که تنها من بگویم بلکه حرف و عقیده بسیاری از سیاستمداران داخلی نیز هست که موقعیت مناسبی به لحاظ اقتصادی نداریم.»کیارستمی با طرح یک پرسش نگرانی‌های خود را اینچنین عنوان میکند: «من به سرنوشت خودم، کشورم و ملت ایران علاقه‌مند هستم و در حال حاضر نمی‌دانم به کدام‌یک از نامزدهای ریاست‌جمهوری رای دهم. این نامزدها قبل از این هم در جایگاه‌های مختلف مسوولیت‌هایی داشته‌اند و برخی از مشکلات امروز ما ناشی از عملکرد دیروز آنهاست. حال بازهم باید از همین تعداد یکی را انتخاب کنیم. تکلیف ما مشخص نیست. حرف‌های چه کسی را باور کنم؟»
کیارستمی در ادامه با اشاره بر نوع برخورد نامزدهای ریاست‌جمهوری می‌گوید: «گروهی از این نامزدها قول اصلاح امور به شکل کوتاه‌مدت می‌دهند و گروهی دیگر طرح‌های درازمدت دارند اما حقیقت این است که کارد به استخوان رسیده است. نگرانی اصلی من مسایل اقتصادی است که همگان را به اشکال مختلف فلج کرده است. نگرانی من در زمینه آزادی نیست. چون بیش از حد معمول آزادی داریم. شما نمی‌توانید تصور کنید که در برخی کشورها مردم چقدر با احتیاط حرف می‌زنند.»
وی با تاکید بر غیرسیاسی بودن نگرانی‌هایش می‌گوید: «بهتر است کار سیاسی را به مدیران سیاسی واگذار کنیم. پرسش‌های من اقتصادی است چون مهم‌ترین شاخص توسعه یک کشور است و بسیاربسیار مهم. شما هر روز حساب بانکی خود را چک می‌کنید و نه حساب آزادی‌هایتان را. ما در ایران تا حدود زیادی امنیت سیاسی و اجتماعی داریم اما امنیت اقتصادی به هیچ‌وجه؛ وگرنه من نمی‌توانستم الان با شما صحبت کنم.»
آقای کیا رستمی و قالیباف میگویند اقتصاد است که مهم است و به سیاست یا آزادی کاری ندارند والی اگر سیاست اصلاح نشود آیا تحریم فرقی میکند؟ آیا سرمایه گذاری خارجی یا حتی سرمایه ایرانیان خارج از کشور در ایران خواهد بود؟ آیا اگر همین ٢ مورد اخیر که میلیاردها پول ایران به سوریه بطور علنی اعلام شد در حالی که در ایران ارز دارو پرداخت نشده و مردم مشکلات اولیه غذا و دا رویشان شدت خواهد گرفت چطور با کار اقتصادی به تنهایی مشکلات قبل حل است؟ مثل اینکه در کشوری جنگ باشد و بگویند ما به جنگ کار نداریم ما فقط کار اقتصادی میکنیم اقتصاد تحت تاثیر شدید مسائل سیاسی امنیتی و نظامی است و اگر نگاه جامع به همه آنها نداشته باشیم یک قطعه از این پازل به تنهایی قبل حل نیست گرچه میتوان قدم های کوچک و موقتی برداشت آزادی فقط گفتن بعضی چیزها وقر زدن نیست گرچه خیلی ها الان به همین خاطر در زندان یا در حصر و یا ستاره دار هستند آزادی به بر در اقتصاد سرمایه گزاری هم هست که میتواند جلوگیری از رانتها و انحصار ها کند اگر د مناقصه ها و مزایده ها با نیروی نظامی و سیاسی رقبا را بیرون کنند اقتصاد بدون رقابت سالم و آزاد چگونه بهبود یابد؟
پاسخحذفعباس کیارستمی سال هاست که دارد چرت می گوید
پاسخحذف