سرسره جنسی

 

سرسره ناصرالدین شاه وسیله‌ای به شکل سرسره است که ناصرالدین شاه و برخی دیگر از شاهان سلسله قاجار از آن برای آمیزش جنسی استفاده می‌نموده‌اند.

ناصرالدین شاه ۸۵ همسر داشت. به دلیل تعداد زیاد همسران فاصله زمانی هم آغوشی با آنها بسیار طولانی می‌شد و با استفاده از این وسیله می‌توانست تا حدودی بر این مشکل غلبه کند.

نحوه استفاده از سرسره بدین صورت بود که شاه و تمامی همسران برهنه می‌شدند. شاه در پایین سرسره و در مکانی که بدن وی را ثابت و با حالت مناسب نگاه می‌داشت، مستقر می‌شد و همسران یکی یکی از بالای سرسره به پایین سرازیر می‌شدند و بعد از تماسی مختصر از شاه جدا می‌شدند تا نفر بعدی به پایین سرازیر شود.^[۱]

هر چند این سرسره به نام سرسره ناصرالدین شاه مشهور است، برخی تاریخ‌دانان شاهان پیش از او را ابداع کننده این وسیله می‌دانند. داریوش شهبازی می‌نویسد: فتحعلی‌شاه، پدر بزرگ ناصرالدین شاه که به قولی بیش از هزار همسر داشت، چندین سرسره برای خود در نقاط مختلف ایران بنا کرده بود که از جمله می‌توان به سرسره باغ نگارستان، که توسط رضا شاه تخریب شد، و سرسره سلطنت آباد، واقع در محوطه‌ای که امروز پادگان نظامی چهارراه پاسداران در آن واقع است، و سرسره ری، در دل کوه، اشاره کرد.